شاید عادت کرده باشیم که در عیدها جامه نو بپوشیم و عیدی بدهیم و عیدی بگیریم، ولی عادت نداریم که برای غذا عید بگیریم و برای سفره هایی رنگین غذا جشنی داشته باشیم. مردم در دوران گذشته عیدها با آذین بستن محیط و خانه و یا با آراستن خود جشنی می گرفتند و غذاهای رنگارنگ و رنگین می خورند. البته چون اصالت به آراستن بود، آن را عید زینت و آراستن می گفتند. خداوند در آیه 59 سوره طه از « یَوْمُ الزِّینَةِ» به عنوان زمان قرار موسی(ع) با فرعون وساحران سخن به میان آورده است. این همان روزی بود که مردم جمع می شدند و با آرایش خود و محیط ، آن روز را عید و جشن می گرفتند.

بت پرستان در زمان حضرت ابراهیم(ع) نیز جشنی داشتند که آن روز را در شهر نمی ماندند و به صحرا می رفتند، همان طوری که ما امروز به عنوان سیزده به در به صحرا و طبیعت می رویم و تمام روز را در طبیعت می مانیم. در آن روز عید بت پرستان غذاهایی را برای بتان خویش آماده کردند که البته چون نمی خوردند مورد تمسخر حضرت ابراهیم قرار گرفتند و ایشان به بتان فرمود: فَقَالَ أَلَا تَأْکُلُونَ؛ پس گفت آیا نمی خورید؟!(صافات، آیه 91)

یکی از مهم ترین اعیادی که در قرآن معرفی شده، روز عید مسیحیان است. علت این جشن ، بر اساس آیه 114 سوره مائده نزول سفره غذایی آسمانی بود. خداوند می فرماید: قَالَ عِیسَى ابْنُ مَرْیَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَیْنَا مَآئِدَةً مِّنَ السَّمَاء تَکُونُ لَنَا عِیداً لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآیَةً مِّنکَ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّازِقِینَ؛ عیسى پسر مریم گفت: «بار الها، پروردگارا، از آسمان، سفره و خوانى بر ما فرو فرست تا عیدى براى اوّل و آخر ما باشد و نشانه‏ ای از جانب تو. و ما را روزى ده که تو بهترین روزى ‏دهندگانى.»

یکی از اعیاد دیگر که ارتباط تنگاتنگی با عید مسیحیان دارد همین عید یلدا و شب اول زمستان است. یلدا کلمه و واژه آرامی به معنای تولد و زاد روز است. حال این تولد برای زمستان است یا خورشیدی که پس از آن زاده می شود و روزها بلند می شود و دوباره به بلوغ می رسد یا مراد زاد روز خورشید آسمان حقیقت حضرت عیسی بن مریم(ع) است که در همین روز و شب اتفاق افتاده است هر چند مسیحیان کنونی ده روز بعد را جشن می گیرند. به نظر می رسد که این هماهنگی میان غذا، و سفره های خوراکی در شب یلدا و تولد حضرت عیسی(ع) و یا خورشید بی ربط و بی اساس نیست. ما نیز در شب های یلدا جشن می گیریم که تاریخی دیرین دارد؛ شاید این دیرینگی به تولد عیسی بن مسیح (ع) باز می گردد که شب تولد خورشیدهای آسمان دنیا و آسمان معنویت است. گفتنی است که زمانی ایرانیان به ویژه در عراق کنونی و شمال غربی مسیحی بودند که کشور کنونی ارمنستان بازمانده همان ایرانیان مسیحی است.