امام خمینی (ره) با همین اشرار از نگاه برخی از مسئولان کنونی انقلاب اسلامی ، انقلاب کرد و انقلاب او همانند انقلاب اسلامی حضرت نوح(ع) بر پایه پابرهنگان و مستضعفان است. امام خمینی(ره) با ساده زیستی در جماران به روشنی و در عمل نشان داد که مردمی است. در دیدار امام (ره) این رفتار به خوبی مشهود است و با اقشار مردم یکسان برخورد می کند.

اما پس از سی و پنج سال از انقلاب اینک می بینیم که اشرافیتی جاهلی در حاکمیت انقلاب اسلامی پدید آمده است و مردم در عمل کنار گذاشته شده اند. اگر انقلاب بنا داشت تا با عدالت قسطی و فراگیر همه اقشار مختلف را در یک جایگاه قرار دهد، امروز انقلاب علیه خودش عمل می کند و این نشان می دهد که ما نتوانسته ایم دولت و جامعه اسلامی داشته باشیم چنان که امام خامنه ای (ره) فرموده است.

مرقد امام خمینی (ره) به گونه ای فریاد از اشرافیت جاهلی دارد به گونه ای که حتی بر بیگانگان نیز پوشیده نمانده است. در همه مراسم به ویژه مراسم سالگرد امام خمینی(ره) می توانید چندین طبقه اجتماعی را رد گیری کرد:

1. رهبران جدابافته از مردم که در کنار حضرت امام خامنه ای(مدظله العالی) می نشینند و مراتب و جایگاه اجتماعی خودشان را به رخ مردمان می کشند؛

2. آقا زادگان که بخش وراثتی نفوذ از اشرافیت جاهلی را به رخ می کشند؛

3. دولت مردانی و صاحبان قدرت که امروز شامل سه دسته صاحبان زر و زور و حتی تزویر در قالب جنگ روانی مدرن می شود؛

4. مسئولان ذی نفوذ که می کوشند از نرده های بگذرند و خود را به مرتبه سوم و دوم و حتی اول برسانند؛ آنان بیش تر اهل چاپلوسی و تملق هستند؛

5. توده های مردمی که ایستاده اند و در حقیقت صاحبان انقلاب اسلامی و مالکان آن هستند ولی امروز جز در هنگام رای گیری و یا ایثارگری دیده و شنیده نمی شوند.

البته باید توجه داشت که این روند آهسته انجام می گیرد و همراه با تسویل و آراستن نفس و تزیین شیطان با عناوین فریبایی چون حمایت و دفاع از مسئولان و مراقبت و نظارت و مانند آن ها انجام شود.