هر چند واژه دیوث و دیاثت در قرآن نیامده است؛ اما مفهوم دیاثت یعنی «راه دادن بیگانه به حریم حرمت ها» در آیات بسیاری از قرآن آمده است.

البته دیاثت در آیات قرآنی با توجه به مفهوم پیش گفته اختصاصی به مساله غیرت خانوادگی ندارد بلکه نسبت به هر عملی است که موجب شود تا بیگانه در حریم حرمت ها وارد شوند. بنابراین می توان اقسام متنوع و انواع بسیاری را برای دیاثت و دیوثی بر اساس آموزه های قرآنی مطرح کرد. در این جا به برخی از مهم ترین آن ها اشاره می شود:

1. دیاثت نظامی: دیوث نظامی کسی که زمینه نفوذ دشمنان و بیگانگان را به حریم اسرار نظامی جامعه اسلامی فراهم می آورد و آنان را به اسرار آگاه می سازد. در حقیقت جاسوسی به نفع دشمنان، یا اجازه حضور به دشمن در مراکز نظامی و آگاه بخشی و اطلاع رسانی نسبت به توانایی دشمنان از مصادیق دیاثت نظامی است.(توبه، آیات 23 و 47؛ انفال، آیه 27؛ بقره، آیات 8 و 9؛ آل عمران، آیه 28؛ توبه، آیات 41 تا 47؛ مجادله، آیه 14؛ ممتحنه ، آیه 1)

2. دیاثت سیاسی: دیوث سیاسی کسی است که زمینه سلطه دشمنان و بیگانگان بر جامعه اسلامی را فراهم می آورند. این در حالی است که دشمنان بر اساس آیات قرآنی نباید هیچ گونه ولایت و سلطه ای بر جامعه اسلامی داشته باشند. خداوند در آیات قرآنی هم دیوث سیاسی را معرفی کرده و هم علل و عوامل آن را بیان نموده است.(نگاه کنید: نساء ، آیات 138 و 139؛ مائده، آیات 78 و 80 و 81؛ آل عمران ، آیات 28 و 29 و 118 و 119)

3. دیاثت فرهنگی: دیاثت فرهنگی زمانی معنا می یابد که شخص یا گروه یا دولت و نهادی زمینه ساز نفوذ فرهنگی دشمنان باشد و ابزارها و زیرساخت های نفوذ فرهنگی را فراهم آورد. تلویزیون، ماهواره، تلفن همراه ، کتب و نشریات و همه رسانه های دیداری و شنیداری از ابزارهای فرهنگی نفوذ دشمن است. بنابراین، کسی که بخواهد سبک زندگی جامعه اسلامی را بر اساس آیین دشمنان تغییر و سامان دهد دیوث فرهنگی است.(نگاه کنید: بقره، آیه 120؛ کهف، آیه 20)

4. دیاثت اقتصادی: دیوث اقتصادی شامل قاچاقچیان و کسانی است که با قراردادهای خویش زمینه تضعیف خودکفایی و استقلالی اقتصادی را فراهم می آورند. بنابراین، دایره وسیعی از مسئولان و مردم عادی را شامل می شود. از نظر قرآن اقتصادی مایه قوام جامعه است(نساء، ایه 5) و هر کسی بخواهد با ارتباط خویش این مایه قوام را سست و یا از میان بردارد، دیوث سیاسی است. در آیات قرآنی به این مساله پرداخته شده و از جمله آن ها آیه 28 سوره توبه است.

5. دیاثت اجتماعی: دیوث اجتماعی کسی است که با دشمنان رابطه نزدیک و دوستانه ای را ایجاد می کند و با آنان سر سفره ها می نشیند و به تعبیر قرآن ایشان را بطانه خود قرار داده و آن چنان ارتباط نزدیک دارد که گویی محبت ولایی میان آنان برقرار است و آنان به اسرار شخص و جامعه و رازهایش به سبب همین نزدیکی و دوستی بسیار آگاه می یابند. ورود غیر به حریم خصوصی معاشرت ها و ارتباط دوستانه با دشمنان از مصادیق دیاثت اجتماعی است که در آیاتی از جمله آیات 1 و 9 سوره ممتحنه و 28 سوره آل عمران و 144 سوره نساء از آن نهی شده است.

6. دیاثت خانوادگی : این نوع دیاثت بسیار مشهور و معروف در جامعه است و در اصطلاحات فقهی بیش تر به این نوع دیاثت پرداخته شده است. دیوث خانوادگی مردی است که دیگری را بر زن خویش وارد می سازد و زمینه ارتباط جنسی و زنا میان آنان را فراهم می آورد.به این نوع دیاثت و دیوثی در روایات بسیار اشاره شده است. (بحار الأنوار ، ج 79، ص 114و 115 )