بر اساس آموزه های قرآنی بر خلاف تفکر وهابی و اشعری، خداوند تنها با قلب دیده می شود نه با چشم ظاهری . خداوند خود در سوره نجم می فرماید: ما کذب الفؤاد ما رأى؛ قلب و فواد آن چیزی را که دیده بود تکذیب نکرد. در روایت است:ابوبصیر که فردی نابینا بود، به وجود مبارک امام صادق(سَلَامُ اللَّهِ عَلَیْهِ) عرض میکند که آیا خدا را میشود در قیامت دید؟ حضرت یک مقدار تأمّل کرد و فرمود مگر الآن نمیبینید؟ (امام به ابی بصیر کور میگوید،الان مگر نمی بینی؟) ابوبصیر عرض کرد: من مُجازم این حدیث را نقل کنم؟ فرمود نه! ( التوحید، الشیخ الصدوق، ص117.) یعنی برای توده مردم اگر نقل کنی، آنها گرفتار تجسیم میشوند و فکر می کنند خداوند دارای جسم می شود و در قیامت دیده می شود؛ در حالی که دیدن با قلب است، چنان که برای پیامبر(ص) در سفر معراج اتفاق افتاد . اصولا خداوند می فرماید: لاَّ تُدْرِکُهُ الأَبْصَارُ وَهُوَ یُدْرِکُ الأَبْصَارَ وَهُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ ؛ چشمها او را درنمىیابند و اوست که دیدگان را درمىیابد، و او لطیفِ آگاه است. (انعام، آیه 103)