انسان چگونه می تواند بهشتی شود؟ از نظر آموزه های وحیانی اسلام کارهایی است که بهشتی ساز است. این کارها عبارتند از :

1.       ایمان(سوره عصر)

2.       عمل صالح و خیرات(سوره عصر)؛ هم چنین پیامبر(ص) می فرماید: مَنِ اشتاقَ اِلَى الجَنَّةِ سارَعَ فِى الخَیراتِ؛ هر کس مشتاق بهشت است براى انجام خوبى ها سبقت مى گیرد.( بحارالأنوار، ط-بیروت، ج 74 ، ص 94) هم چنین پیامبر(ص) می فرماید: مَنِ اشْتاقَ اِلَى الْجَنَّةِ سارَعَ اِلَى الْخَیْراتِ وَ مَنْ اَشْفَقَ مِنَ النّارِ لَهى عَنِ الشَّهَواتِ؛ هر کس مشتاق بهشت است، به سوى نیکى‏ها مى‏شتابد و هر کس از جهنم بترسد، از هوا و هوس روى مى‏گرداند.(نهج الفصاحه ص 726 ، ح 2768)

اما خیرات و عمل صالح کدام ها هستند:

1.       مخالفت با هواهای نفس و تقوا: امام صادق(ع) می فرماید: قِیلَ لَهُ أَیْنَ طَرِیقُ الرَّاحَةِ فَقَالَ ع فِی خِلَافِ الْهَوَى قِیلَ فَمَتَى یَجِدُ عَبْدٌ الرَّاحَةَ فَقَالَ ع عِنْدَ أَوَّلِ یَوْمٍ یَصِیرُ فِی الْجَنَّةِ؛ در پاسخ به این سؤال که راه رسیدن به آسایش چیست؟ فرمودند: مخالفت با هوا و هوس. عرض شد: پس، چه وقت انسان به آسایش مى‏رسد؟ فرمودند: در نخستین روز ورودش به بهشت.(تحف العقول ص 370) امام علی(ع) می فرماید: إنَّ الجِهادَ بابٌ مِن أبوابِ الجَنَّةِ فَتَحهُ اللَّهُ لِخاصَّةِ أولیائِهِ، و هو لِباسُ التَّقوى و دِرْعُ اللَّهِ الحَصِینَةُ و جُنَّتُهُ الوَثِیقَةُ، براستى که جهاد یکى از درهاى بهشت است که خداوند آن را براى اولیاى خاص خود گشوده است. جهاد جامه تقوا و زره استوار خداوند و سپر محکم اوست.(مکاتیب الائمه ج 2 ، ص 108)

2.       صداقت، وفا، ادا ، حیا ، عفت، خودداری؛ پیامبر(ص) می فرماید: اضْمَنُوا لِی سِتّاً مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَضْمَنْ لَکُمُ الْجَنَّةَ اصْدُقُوا إِذَا حَدَّثْتُمْ وَ أَوْفُوا إِذَا وَعَدْتُمْ وَ أَدُّوا إِذَا اؤْتُمِنْتُمْ وَ احْفَظُوا فُرُوجَکُمْ وَ غُضُّوا أَبْصَارَکُمْ وَ کُفُّوا أَیْدِیَکُمْ؛ شش چیز را براى من ضمانت کنید تا من بهشت را براى شما ضمانت کنم، راستى در گفتار، وفاى به عهد، بر گرداندن امانت، پاکدامنى، چشم بستن از گناه و خودداری و نگه داشتن دست از غیر حلال.(کنز الفؤاد ج 2 ، ص 11 - نهج الفصاحه ص 216 ، ح 321)

3.       گشاده رویی، نرم زبانی، مهربانی ، بخشندگی : امام صادق(ع) می فرماید: إِنَّ لِأَهْلِ الْجَنَّةِ أَرْبَعَ عَلَامَاتٍ وَجْهٌ مُنْبَسِطٌ وَ لِسَانٌ لَطِیفٌ وَ قَلْبٌ رَحِیمٌ وَ یَدٌ مُعْطِیَة؛ بهشتى ‏ها چهار نشانه دارند: روى گشاده، زبان نرم، دل مهربان و دستِ دهنده.(امالی، طوسی، ص 683 ، ح 1454 - مجموعه ورام، ج 2، ص 91 ؛ و نیز شبیه این حدیث در اختصاص، ص 335 )

4.       آبروداری: پیامبر(ص) می فرماید: مَن رَدَّ عَن عِرضِ اَخیهِ المُسلِمِ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ اَلبَتَّةَ؛ هرکس آبروی مؤمنی را حفظ کند، بدون تردید بهشت بر او واجب می شود. (ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 145 - جعفریات(اشعثیات) ص 198)

5.       یاری مظلوم: پیامبر(ص) می فرماید: مَنْ أَخَذَ لِلْمَظْلُومِ مِنَ الظَّالِمِ کَانَ مَعِی فِی الْجَنَّةِ مُصَاحِبا؛ هر کس داد مظلوم را از ظالم بگیرد، در بهشت با من یار و هم‏نشین باشد. (بحارالأنوار، ط-بیروت، ج 72، ص 359، ح 74)

6.       انفاق و گشاده رویی و انصاف: امام علی(ع) می فرماید: ثَلَاثٌ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِوَاحِدَةٍ مِنْهُنَّ أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ الْإِنْفَاقُ مِنْ إِقْتَارٍ وَ الْبِشْرُ لِجَمِیعِ الْعَالَمِ وَ الْإِنْصَافُ مِنْ نَفْسِهِ؛ هر کس یکى از این کارها را به درگاه خدا ببرد، خداوند بهشت را براى او واجب مى‏ گرداند: انفاق در تنگدستى، گشاده ‏رویى با همگان و رفتار منصفانه.(کافی،ط-الاسلامیه، ج 2 ، ص 103 ، ح 2)

7.       سبقت در آشتی:امام حسین(ع) می فرماید: أَیُّمَا اثْنَیْنِ جَرَى بَیْنَهُمَا کَلَامٌ فَطَلَبَ أَحَدُهُمَا رِضَى الْآخَرِ کَانَ سَابِقَهُ إِلَى الْجَنَّة؛ هر یک از دو نفـرى که میان آنها نزاعى واقع و یکـى از آن دو رضایت دیگرى را بجـویـد، سبقت گیـرنـده اهل بهشت خـواهـد بــود.(کشف الغمه، اربلی ، ط-القدیمه، ج 2 ، ص 33)