امامان معصوم(ع) همه مقامات پیامبر(ص ) را دارا هستند ولی باید توجه داشت همان طوری که پیامبر شارع نیست بلکه شارع خداوند است و اوست که قانونگذاری می کند امامان معصوم (ع) نیز شارع نیستند. البته پیامبر(ص) دارای نبوت تشریعی است که بازگشت آن قول وحیانی خداوند است و این خداوند است که بر زبان پیامبر(ص) احکام را جاری می کند.

 امامان معصوم(ع) هر آن چه پیامبر(ص) به نبوت تشریعی دریافت کرده را در اختیار دارند و آن را نقل می کنند. از این رو گفته شده هر آن چه امامان معصوم(ع) می گویند همان وحی تشریعی است که پیامبر(ص) نقل کرده است.

 یکى از یاران امام صادق(علیه السلام) از آن حضرت پرسید: ما گاهى حدیثى را از شما مى شنویم، سپس شک مى کنیم که از شما شنیده بودیم یا از پدرتان؟ فرمود: «ما سَمِعْتَهُ مِنّى فَأَرْوِه عَنْ اَبى، وَ ما سَمِعْتَهُ مِنّى فَأَرْوِه عَنْ رَسُولِ اللهِ»: «آنچه را از من شنیده اى از پدرم روایت کن، و آن چه را از من شنیده اى از رسول خدا(صلى الله علیه وآله)روایت کن»! (جامع الاحادیث، جلد 1، صفحه 17، حدیث 4 باب حجیة فتوى الائمه.)

 در جاى دیگر نیز مى فرماید: « حَدیْثى حَدیْثُ اَبى وَ حَدیثُ أَبى حَدیثُ جَدّى، وَ حَدیثُ جَدّى حَدیثْ الحُسَیْنِ، وَ حَدیثُ الحُسَیِنِ حَدیثُ الحَسَنِ، وَ حَدیثُ الحَسَنِ حَدیثُ اَمیرِ المُؤْمِنینَ(علیه السلام)، وَ حَدیثُ اَمیرالمُؤمِنینَ(علیه السلام) حَدیثُ رَسُولِ اللهِ(صلى الله علیه وآله) وَ حَدیثُ رَسُولِ اللهِ قَوْلُ اللهِ عَزَّوَجَلَّ»: «حدیث من حدیث پدر من است، و حدیث پدرم حدیث جدّ من است، و حدیث جدّ من حدیث حسین(علیه السلام)، و حدیث حسین(علیه السلام) حدیث حسن(علیه السلام)، و حدیث حسن(علیه السلام)حدیث امیرمؤمنان(علیه السلام)، و حدیث امیرمؤمنان(علیه السلام) حدیث رسول خدا(صلى الله علیه وآله) و سخن رسول خدا(صلى الله علیه وآله) حدیث خداوند متعال است»( همان ، حدیث 1).

 و در حدیث سومى از آن حضرت مى خوانیم که صریحاً فرمود: « مَهْما اَجَبْتُکَ فیهِ بِشَىء فَهُوَ مِنْ رَسُولِ اللهِ لَسْنا نَقُولُ بِرَأْیِنا مِنْ شَىء»: «هر گاه پاسخى درباره مسئله اى به تو دادم آن پاسخ از جانب رسول خدا(صلى الله علیه وآله) است، (و) ما به رأى خودمان چیزى نمى گوئیم»!(همان، حدیث 7)