گروهی از فرشتگان به نام «کرام کاتبین» هستند که اعمال انسان را هم می دانند و هم می نویسند. خداوند می فرماید: کِرَامًا کَاتِبِینَ یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ؛ فرشتگان کریمی که نویسندگان اعمال شما هستند آنچه را مى‏کنید، مى‏دانند.(انفطار آیات 11 و 12)
خداوند در آیات چندی به این گروه از فرشتگان اشاره دارد. از جمله در آیه 18 سوره ق می فرماید: مَا یَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ؛ آدمی هیچ سخنى را به لفظ درنمى‏آورد مگر اینکه مراقبى آماده نزد او آن را ضبط مى‏کند. این لفظ هر قول و فعلی است که از او صادر می شود.
پس کرام کاتبین و این نویسندگان گرامی و بزرگوار هر آن چه انسان انجام می دهد را می نگارند و به کتابت و نوشته در می آورند.
البته از آیات قرآنی به دست می آید که فرشتگان دو کار انجام می دهند: 1. گروهی آن چه را در لوح محفوظ به عنوان قضا و قدر نوشته شده را با عمل انسان مطابقت می دهند ؛ یعنی نسخه فرعی که را انسان انجام داده با نسخه اصلی که در لوح محفوظ است مطابقت می دهند؛ 2. آن چه را انسان انجام می دهد کتابت می کنند.
پس در آیات قرآنی هم سخن از کتابت اعمال است و هم استنساخ اعمال. تفاوت در این است که کتابت نسبت به اعمال صادر شده از انسان است؛ در حالی که در استنساخ عمل، مطابقت دادن نسخه فرعی عمل انسان با نسخه اصلی موجود در لوح محفوظ و کتاب قضا و قدر الهی است.(جاثیه، آیه 29)
نکته ای که باید توجه داشت این که اعمال انسانی به دو دسته اصلی 1. اعمال شخصی و فردی 2. و اعمال اجتماعی تقسیم می شود. ظاهر این است که انسان در قیامت دو کتاب خواهد داشت: 1. کتاب شخصی 2. و کتاب اجتماعی. پس وقتی قیامت شد هم به نام شخصی اش خوانده و  دعوت می شود? و هم به نام امت و امام خودش خوانده می شود. آن گاه وقتی به نام شخص خوانده شده کتاب شخصی اش را به دست او می دهند: مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ (حاقه، آیه 24)؛ و وقتی به نام امام خوانده شد کتاب اجتماعی اش را به دستش می دهند: تُدْعَی إِلَی کِتَابِهَا (جاثیه، آیه 28)
پس مسئولیت کرام کاتبین به دو بخش نگارش اعمال شخصی و اجتماعی تقسیم می شود؛ یعنی آنان هم کتاب اعمال فردی را می نویسند و  هم بخش مربوط به اعمال جمعی را. در قیامت دو کتاب به طور جداگانه به دست او داده می شود؛ چنان که دو دعوت و خواندن جداگانه دارد.