در آیات قرآنی برای هستی پنج صفت و ویژگی بیان شده که عبارتند از:
انقیاد و تسلیم هستی: در آیه 83 آل عمران آمده است: وَ لَه أَسلَمَ مَن فِی السَّماواتِ وَ الأَرضِ؛ هر کسی در آسمان و زمین است برای خداوند تسلیم و منقاد است. این اسلام به معنای انقیاد و تسلیم محض است؛
تسبیح هستی: همه هستی در حال تسبیح گویی خداوند هستند. این مطلب در آیات گوناگون با فعل ماضی(حدید، آیه 1) و مضارع(جمعه، آیه 1) و مصدر(اسراء، آیه 1) و امر(اعلی، آیه 1) آمده است. پس هستی و همه موجودات آن ، اهل «تسبیح» خداوند هستند؛
تحمید هستی: این تسبیح هماره با «تحمید» آمیخته است. خداوند در آیه 44 سوره اسراء می فرماید: إِن مِن شَیءٍ إِلاَّ یسَبِّح بِحَمدِهِ؛ چیزی نیست مگر آن که همراه با حمد تسبیح خدا می گوید.
سجده هستی: سجده برای همه موجودات تکوینی نظام آسمان و زمین است در آیه 49 سوره نحل بیان شده است: وَ لِلَّهِ یَسجد ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الأَرض؛ و برای خدا هر آن چه در آسمان و هر آن چه در زمین است، سجده می کند.
اطاعت هستی : همه هستی در اطاعت و پیروی کامل از فرمان الهی هستند. با آن که خداوند در آیه 11 سوره فصلت می فرماید: فَقالَ لَها وَ لِلأَرضِ ائتِیا طَوعاً أَو کَرهاً قالَتا أَتَینا طائِعین؛ خداوند به آسمان و زمین گفت به طوع و رغبت یا اجبار و اکراه بیایید، آن دو گفتند: ما نیز همانند دیگر موجودات هستی به اطاعت می آییم. در این آیه با آن که خطاب تثنیه یعنی به آسمان و زمین است و جواب آنان نیز تثنیه و می گویند: «قالَتا»؛ ولی خود را در جمع می آورند و می گویند: «أَتَینا طائِعِین» نه «طائِعَین»؛ یعنی ما ـ آسمان و زمین ـ با همه موجودات، بردهوار آمدیم.