توحید افعالی یعنی هر کاری که انسان انجام میدهد، به عنوان مظهر ذات اقدس الهی است؛ و اگر اراده و اختیار و آزادی هم هست، به عنوان مظاهری از اراده و اختیار خدای سبحان است. پس انسان مستقل نیست که عمل به او تفویض شود؛ البته مجبور هم نیست تا با عدل الهی سازگار نباشد.
خداوند در آیه 17 سوره انفال می فرماید: فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لکِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَ ما رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَ لکِنَّ اللَّهَ رَمی؛ پس شما نکشتید بلکه خداوند آنان را کشت و هنگامی که تیر انداختی تو تیر نیانداختی بلکه خداوند تیر انداخت.
این در حالی است که همین خدا در آیه 12 سوره توبه می فرماید: فَقاتِلُوا أَئِمَّةَ الْکُفْر؛ امامان کفر را بکشید. پس این دلالت بر اختیار و آزادی انسان دارد، ولی بدان معنا نیست که انسان مستقل است و خداوند کار را تفویض کرده است. پس باید گفت: بحول الله و قوته اقوم و اقعد؛ بحول و قوت الهی می ایستم و می نشینم.