رباعیات افضل الدین محمد بن حسن مَرَقى کاشانى، حکیم، عارف و شاعر مشهور به بابا افضل کاشانی در ستایش مولی المتقین امیر المومنین علی(ع)
از روز ازل مهر علی در دل ماست
با مهر علی سرشته آب و گل ماست
گویند که در جهان چه حاصل کردی
اندر دو جهان مهر علی حاصل ماست
افضل چو ز علم و فضل آگاه علیست
در مسند عرفان ازل شاه علیست
از بعد نبی امام خلق دو جهان
بالله علیست ثم بالله علیست
آن را که به حق توکل کل باشد
آن صاحب ذوالفقار و دلدل باشد
هر دل که به مدح او زبان بگشاید
چون غنچه دهان او پر از گل باشد
تا تیغ امیر در جهان پیدا شد
بر تارک و فرق دشمنانش جا شد
هر قلعه که بود در جهان چون خیبر
از قوت بازوی علی در وا شد
تا در گوشم دو نعل دلدل باشد
لطفم همه از شاه توکل باشد
در مهر علی اگر بسوزانندم
از سوختنم همی تحمل باشد
گر بدر خبیری و سما منزل تو
وز کوثر اگر سرشته باشد گل تو
گر مهر علی نباشد اندر دل تو
مسکین تو و سعی های بی حاصل تو
دو رباعی دیگر از بابا افضل
خواهی که شود دل تو چون آینه
ده چیز برون کن ز درون سینه
کبر و حسد و ظلم و حرام و غیبت
بخل و طمع و حرص و ریا و کینه
تا چند کنی ای دل بی شرم گناه
یک لحظه نمی کنی به این چرخ نگاه
با موی سیاه آمدی ، نامه سفید
با موی سفید می روی، نامه سیاه
.GIF)
