یکی از مقامات کمالی انسان در سیر صعودی دست یابی به مقامی است که گاه از آن به رضوان یا روضه رضوان یاد می کنند. روضه دارای معانی چندی است که یکی از این معانی ، پردیس و بهشت است. بر این اساس روضه رضوان یکی از بهشت های هفت گانه آدمی است که درتفسیر خداوندی از همه بهشت ها برتر و بهتر است. از این روست که خداوند از آن به اکبر تعبیر کرده است: و رضوان من الله اکبر.