در روایت اسلامی که از اهل بیت عصمت و طهارت نقل شده داستانی از زاهدی در جزیره خوش و آب هوا آمده که دارای نکات و لطائف بسیاری است.
داستان این گونه است که زاهدی در جزیره ای به عبادت مشغول بود و جز نماز و ذکر و ورد به کاری نمی پرداخت. در آن جزیره همه چیز برای او آماده بود و دل مشغولی برای غذا و امنیت جانی و خوابگاه نداشت و به نوعی همه وسایل آسایش و آرامش برای او فراهم بوده است.