هر داد و ستدی ، فروشنده و خریداری دارد و در این میان چیزی که مالیت و ارزش خرید و فروش دارد از سوی مالک و صاحب قانونی آن عرضه می شود و خریدار در برابر مالک شدن آن چیز با ارزشی را می دهد. با این داد و ستد چیزهایی جا به جا می شوند و هر یک آن چیزی را که رضایت و خشنودی گرفته مالک می شود. همواره در داد و ستدهای ما حقی و مالی که از آن ماست جا به جا می شود. در همه این نقل و انتقال و خرید و فروش ها هر دو سوی معامله می کوشد تا چیزی را که به دست می آورد از نظر ارزشی برابر باشد و یا نوعی برابر و هم ارزشی در آن وجود داشته باشد تا مغبون نشود و زیان نکند. از این رو هر یک از دو سو بر این باور است که در این معامله سود کرده و زیان نبرده است و یا اگر زیانی دیده آن اندازه نبوده است ؛ زیرا هدف وی به دست آوردن آن چیز بوده که به نظر وی از ارزش دیگری برخوردار است که شاید به چشم نیاید.

اما نوع دیگری از تجارت است که در آن صاحب حق و مال خود در ازای پرداخت چیزی مال خودش را می خرد و این تنها میان خدا و بنده اتفاق می افتد. انفاق در راه خدا از مصادیق این معناست. خداوندی که خود مالک هستی و همه چیز آن است حاضر می شود تا همان چیزهایی که مال خودش است از انسان بازخرد و در مقابل چیزی دیگر که با ارزش تر است بدهد.

انفاق در راه خدا به تعیبر قرآن از اموری است که تجارت با خدا شمرده می شود و فروشنده در برابر نه تنها از عذاب دوزخ رهایی می یابد بلکه این فرصت برای او فراهم می آید تا از چشم پوشی و مغفرت و رحمت خداوند بهره مند گردد و بهشت رضوان را در آخرت از آن خود کند. خداوند در آیه 10 تا 12 سوره صف می فرماید: ای کسانی که ایمان آورده اید آیا شما را به تجارتی رهنمون شوم تا شما را از عذاب دردناک رهایی بخشد ؟ ایمان به می آورید و در راه او به اموالتان مجاهدت می کنید ... تا خداوند از گناهان شما درگذرد و شما را به بهشت هایی در آورد که از زیر درختان آن رودها روان است.چ

در آیه 29 سوره فاطر از انفاق مال در راه خدا به عنوان تجارتی کساد ناپذیر یاد می کند که هرگز زیانی در آن راه نمی یابد و بازار آن کساد نمی شود.

در آیاتی دیگر با کنابه و تعبیر لطیف از این داد و ستد به وام دادن به خدا یاد می کند ( بقره آیه 245) و بیان می دارد که اگر شما به مستحقی انفاق مالی کنید و در راه خدا پولی و مالی را هزینه کنید آن که این مال را می گیرد در حقیقت خداست و این دست انسانی که می گیرد پیش از آن که به دست او برسد در دستان خدا قرار گرفته است و این خداوند است که آن را دریافت و به بنده خود می دهد. خداوند در آیه 104 سوره توبه در این باره می فرماید: الم یعلموا ان الله هو .... و یاخذ الصدقات؛ آیا نمی دانید که خداوند .... صدقات را می گیرد.