از نظر آموزه های وحیانی قرآن، اموری موجب نزول برکات الهی است که یکی از مهم ترین آنها ایمان و عمل صالح است.(مائده، آیه 96)

اما از نظر قرآن، یکی از اسرار کائنات که از زبان پیامبران به ویژه حضرت نوح(ع) برای بشریت اعلان و آشکار شد، بهره مندی از استغفار به عنوان عامل دفع بلا و رفع بلا و جلب منفعت است.

به این معنا که استغفار به معنای طلب غفران الهی، سرّی از اسرار الهی است که حضرت نوح(ع) به قوم خویش گفته است.

از نظر قرآن، انسان با عبودیت خدا، تقوای الهی و اطاعت از خدا به غفران الهی می رسد و مرگ تا زمان اجل مسمی تاخیر می افتد.(نوح، آیات 3 و 7)

اما آن چه راز و سرّ آفرینش است، این که خدا تنها با استغفار شرایط را به گونه ای برای انسان رقم می زند که می تواند با غفار ارتباط برقرار کند و از آن اسم الهی بهره مند شود، به طوری که نه تنها گناه گذشته و آینده رفع و دفع می شود، بلکه برکات الهی بر شخص نازل می شود؛ چنان که خدا در قرآن می فرماید: ثُمَّ إِنِّی أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَأَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَارًا فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کَانَ غَفَّارًا یُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَیْکُمْ مِدْرَارًا وَ یُمْدِدْکُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِینَ وَیَجْعَلْ لَکُمْ جَنَّاتٍ وَیَجْعَلْ لَکُمْ أَنْهَارًا؛ باز من به آنان اعلام نمودم و در اسرار پوشیده ای را رازآلوده به ایشان رساندم؛ و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره بسیار آمرزنده است؛ بر شما از آسمان باران پى در پى فرستد، و شما را به اموال و پسران یارى کند، و برایتان بوستان ها قرار دهد، و نهرها براى شما پدید آورد. (نوح، آیات 9 تا 12)