در آیات قرآنی سخن از این است که برای هر چیزی «زوج» است. البته زوجیت که برای موجودات است، هماره به معنای زوج به معنای جفت مانند نر و ماده نیست؛ بلکه گاه مراد همین زوجیت است که برخی چیزها جفت دارند؛ مانند انسان، جانوران و حتی گیاهان و ابرها که با این جفت خود باور می شوند.(حجر، آیه 22)
اما گاه مراد از زوج، به معنای جفت نر و ماده نیست که موجب باروری می شود، بلکه مراد از زوج، اصناف چیزها است؛ به عنوان نمونه در تقسیم انسان در قیامت از «ازواج سه گانه» سخن به میان آمده و خدا می فرماید: وَ کُنتُمْ أَزْوَاجاً ثَلاَثَةً. آن گاه در تبیین این ازواج سه گانه به سه صنف از انسان ها اشاره می کند و می فرماید: فَأَصْحَابُ الْمَیْمَنَةِ.. و أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ ... وَ السَّابِقُونَ.(واقعه، آیات 5 و 8 تا 10)
پس مراد از زوج در قرآن هماره به معنای مثبت و منفی، نر و ماده نیست، بلکه مراد اصناف موجودات است. بر این اساس ممکن است که چیزی یافت که مثبت باشد، ولی منفی نداشته باشد؛ یا حتی مثبت و منفی از باب تضاد یا نقیضین نباشد؛ مانند فرشتگان که مرد و زن نیستند؛ پس آنان زوج به معنای نر و ماده و مثبت و منفی ندارند.