از نظر آموزه های وحیانی قرآن، ایمان به تنهایی کفایت نمی کند تا انسان به کمال برسد، بلکه هماره می بایست ایمان با عمل صالح همراه باشد.
از نظر قرآن، کسانی که می خواهند در همین دنیا «ملکوت» را نه تنها رویت کنند، بلکه در آن ولوج کرده و چون ماری در آن بخزند و به درون ملکوت داخل شوند؛ یعنی بخواهند از ملک و ظاهر بگذرند و به ملکوت و باطن هر چیزی از جمله عالم برزخ ولوج نمایند، می بایست از عمل صالح بهره مند شوند. از همین روست که امام باقر(ع) می فرماید:مَنْ قَالَ لَا اِلَهَ اِلَّا اللَّهُ فَلَنْ یَلِجَ مَلَکُوتَ السَّمَاءِ حَتَّی یُتِمَّ قَوْلَهُ بِعَمَلٍ صَالِحٍ وَ لَا؛ کسی که لا اله الا الله گفت نمی تواند وارد ملکوت آسمان شود مگر آن که این ایمان خویش را با عمل صالح به اتمام برساند و هیچ راهی جز این نیست.(امالی مفید، ج 1، ص 184)