ضرب المثل معروفی می گوید: ملا شدن چه آسان، آدم شدن محال است. گوینده در حقیقت بر این باور است که «ملا» یعنی همان «مولی» شدن از نظر علمی تا جایگاهی که در مقام «ولایت علمی» جامعه و مرجعیت علمی قرار بگیرد، کار بسیار سخت و توانفرسایی است، اما توانفرساتر از آن، رسیدن به «مقام آدمیت» است؛ زیرا می توان گفت که حتی چنین چیزی برای بیش تر افراد انسانی جزو «محال و ممتنع» است و «امکان» آن نیست تا «وقوع» پیدا کند.

البته از نظر آموزه های وحیانی قرآن، حضرت آدم(ع) «خلیفه الله» است و حتی همه فرشتگان و مادون بر او سجده اطاعت برده و کرامت او را پذیرفته اند.(بقره، آیات 30 تا 34)

اما حقیقت آن است که حضرت آدم(ع) در لبه «انسانیت» قرار دارد و ایشان تمام «ظرفیت انسانیت» را بیان نمی کند؛ بلکه بالاتر از ایشان، پیامبران اولوا العزم (ع) چون نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و پیامبر اکرم(صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین) هستند که البته سرور همه آنان، بلکه کائنات، پیامبر مکرم و معظم اسلام(ص) است.

از نظر قرآن، مردمان می بایست «اسوه حسنه» خویش را پیامبر(ص) قرار دهند و بخواهند در سطح «انسانیت پیامبر(ص)» باشند(احزاب، آیه 21)؛ زیرا اگر در سطح کف آدمیت حرکت کنند، ممکن است «هبوط» کنند و به مقام «کالانعام بل هم اضل»(اعراف، آیه 179) در آیند.

بر این اساس می بایست گفت که اگر بخواهیم برای خود یا دیگران چیزی بخواهیم این گونه بخواهیم: وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِینَ إِمَامًا؛ پروردگار ما !... ما را برای متقین امام قرار بده!(فرقان، آیه 74)

این آیه بیان می کند که هر کسی باید از خدا بخواهد تا نه در سطح «متقین» بلکه در سطح «امام المتقین» قرار گیرد و خدا او را در مقام کسانی قرار دهد که پیشوای متقین و پرهیزگاران باشد.

پس از خدا بخواهیم که در مقام «امامت» قرار گیریم و فراتر از آدمیت در اوج انسانیت باشیم؛ البته ممکن است وقتی شخص می گوید: آخر آدم نشدی! یعنی هنوز در سطح کف انسانیت قرار نگرفتی تا چه رسد که بخواهی در سطح امام المتقین قرار گیری!