از نظر قرآن، مومنان دارای مراتبی در ایمان هستند. درجه کمالی ایمان را کسانی دارا هستند که دارای ویژگی «خشیت عالمانه بالغیب» باشند. خدا می فرماید: انَّ الَّذینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَیْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ اَجْرٌ کَبیرٌ؛ به راستی کسانی که از پروردگارشان به غیب خشیت می ورزند، برای آنان مغفرت و اجر بزرگی است.(ملک، آیه 12)

از نظر قرآن، خشیت عالمانه نسبت به غیب از جمله خدا و قیامت، برای کسانی است که اهل علم واقعی باشند؛ زیرا خدا می فرماید: یَخْشَی اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ؛ از خدا بندگانش که عالم هستند، خشیت می ورزند.(فاطر، آیه 28)

به سخن دیگر، هر کسی اهل خشیت نسبت به خدا نیست، بلکه بندگان خاص خدا که از عالمان هستند، به چنین مقام و منزلتی دست می یابند.

البته از نظر قرآن، هر چند که علم موجب خشیت نسبت به خدا می شود، اما مراد از این علم، تنها علم به عالم شهادت و محسوس نیست، بلکه علم به غیب نیز است؛ زیرا خدا از مواردی نیست که بتوان او را در عالم شهادت دسته بندی کرد؛ از این روست که برخی حاضر نیستند تا به خدای ندیدنی ایمان بیاورند، چنان که یهودیان می گفتند: لَنْ نُؤْمِنَ لَکَ حَتَّی نَرَی اللَّهَ جَهْرَةً؛ هرگز به تو ایمان نمی آوریم تا این که خدا را به شکل آشکار ببینیم.(بقره، آیه 55)

بنابراین، اهل ایمان واقعی، کسانی هستند که با علم عقلی و نه تجربی، به عالم غیب از جمله خدا ایمان می آورند و بر اساس همین ایمان به غیب عمل و رفتار می کنند.

به سخن دیگر، مومنان واقعی از کمال علم برخوردارند که شامل علم عقلی نیز می شود و تنها محدود به علم حسی نیست؛ هم چنین آنان با چنین علمی حتی به ندیدنی ها نیز ایمان می آورند و بر اساس آن رفتار می کنند و این گونه است که از نظر تقوای الهی نیز در مرتبه برتر قرار می گیرند؛ زیرا اگر خدا را با چشم سر نمی بینند، ولی به چشم دل می بینند و به آن ایمان دارند و بر این باورند که اگر حتی خدا را نبیند خدا آنان را می بیند: أَلَمْ یَعْلَم بِأَنَّ اللَّهَ یَرَى.(علق، آیه 14)

پس کمال علم آنان همان خشیتی است که اهل ایمان از بندگان خاص الهی دارند، و کمال تقوای الهی نیز همان ایمان ایشان به غیب از جمله خدا است که بدون علم حسی و تجربی به آن باور دارند.

به سخن دیگر، خدا می فرماید: وَ أَمَّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَى النَّفْسَ عَنِ الْهَوى‌؛ هر کسی از مقام پروردگارش خائف باشد و نفس را از هوی باز دارد، اهل بهشت است.(نازعات، آیات 40 تا 42) پس کمال ایمان برای کسانی است خشیت عالمانه و تقوای الهی حتی نسبت به غیب را با خود دارند.