گربه تا زمانی که گرسنه است، دور و بر صاحبش می گردد به چشم و دست او می نگرد و میومیوکنان خواهان لقمه ای است؛ اما وقتی لقمه ای به چنگ آورد، می خورد و چنان با غمزه و کرشمه بی خیال صاحبش بی هیچ شکر و تشکری می رود که گویی خدمتی ندیده و کاری برایش انجام نشده که شاکر و سپاسگزار باشد. بدتر این که وقتی دیگری به او لقمه می دهد و چند روزی نگه اش می دارد، اصلا صاحب اصلی اش را فراموش می کند. از این رو، گفته اند: گربه خیلی بی چشم و رو است؛ یعنی خیلی نمک نشناس و بی وفا است.

بسیاری از بندگان خدا مانند گربه بی چشم و رو هستند. تا زمانی که در مشکل هستند، همیشه خدا خدا می کنند و خسته نمی شوند، ولی همین که به حاجت خودشان رسیدند، دیگر خدا را فراموش می کنند. خدا در قرآن می فرماید: وَ إِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنْسَانِ أَعْرَضَ وَ نَأَى بِجَانِبِهِ وَ إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاءٍ عَرِیضٍ؛ و چون انسان را نعمت بخشیم روى برتابد و خود را کنار کشد و چون آسیبى بدو رسد دست به دعاى فراوان بردارد. (فصلت، آیه 51)

خدا می فرماید: فَإِذَا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ یُشْرِکُونَ؛ و هنگامى که بر کشتى سوار مى ‏شوند خدا را پاکدلانه مى‏ خوانند، ولى چون به سوى خشکى رساند و نجاتشان داد، به ناگاه شرک مى ‏ورزند.(عنکبوت، آیه 65)

در جایی دیگر نیز می فرماید: وَلَئِنْ أَذَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنَّا رَحْمَةً ثُمَّ نَزَعْنَاهَا مِنْهُ إِنَّهُ لَیَئُوسٌ کَفُورٌ ؛ وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاءَ بَعْدَ ضَرَّاءَ مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّیِّئَاتُ عَنِّی إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ ؛ و اگر از جانب خود رحمتى به انسان بچشانیم سپس آن را از وى سلب کنیم قطعا نومید و ناسپاس خواهد بود؛ و اگر پس از محنتى که به او رسیده نعمتى به او بچشانیم حتما خواهد گفت گرفتاریها از من دور شد بى‏ گمان او بدمست و شادمان و فخرفروش است.(هود، آیات 9 و 10)

از این که بسیاری از بندگان مانند گربه عمل می کنند، شکی نیست، چنان که خدا می فرماید: وَقَلِیلٌ مِنْ عِبَادِیَ الشَّکُورُ؛ اندکی از بندگانم شکور و بسیار سپاسگزار هستند.(سباء، آیه 13) جالب این که وقتی به ایشان از باب احسان بلکه اکرام بی آن که درخواستی داشته باشند، خدا همه چیز را می دهد، به جای بندگی و شکر نعمت و اقامه نماز و زکات، کرشمه کنان از خدا دور شده و پشت می کنند و حتی به دامن ابلیس می روند و اگر مشکلی پیش آید به سوی خدا انابه می کنند و حتی طلبکار هستند گویی که آنان مالک خدا و خدا مملوک آنان است.