خداوند جهان را بر اساس رحمت مهندسی کرده است. از این روست که الرحمن به عنوان اسم جامع همه اسماء و صفات الهی، وقتی در مقام ربوبیت قرار می گیرد، جز رحمت از او چیزی بر نمی آید. پس اگر در جایی غضب الهی ظهور می کند، بر اساس انتقام نیست، بلکه یا برای بیداری شخص است تا استیفای حق دیگری که به وی ظلم روا شده است؛ چنان که تازیانه زدن به زناکار و قصاص نفس بر اساس همین مهندسی رحمت الهی انجام می شود.
به سخن دیگر، اقتضای رحمت عام الهی آن است که عدالت جانمایه هر چیزی از جمله فعل الهی باشد. در روایت است: بِالْعَدْلِ قَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَ الْأَرْض؛ قوام و استواری و بنیاد آسمان ها و زمین همین عدل است که بدان قرار گرفته است.(عوالی اللئالی ابی جمهور، ج 4، ص 103)
در دعای جوشن کبیر آمده است: یَا مَنْ سَبَقَتْ رَحْمَتُهُ غَضَبهُ؛ ای کسی که رحمت وی بر خشم و غضبش، پیشی جسته است.(علم الیقین، فیض کاشانی، ج 1، ص 57؛ مفاتیح الجنان، دعای جوشن کبیر) پس هر چیزی بر اساس مهندسی رحمت رحمانی الهی است حتی دوزخ.
امام سجاد(ع) نیز می فرماید: أَنْتَ الَّذِی تَسْعَی رَحْمَتُهُ أَمَامَ غَضَبِه؛ تو همان خدایی هستی که رحمتش جلوی غضبش پیش می تازد.(صحیفه سجادیه، ص 78)
.GIF)
