هرساله به بهانه های مختلف پیروان لیبرال دمکراسی غربی و روشنفکران خودفروخته که بسیاری از آنان در رسانه ها، مراکز ارشادی، مقامات فرهنگی، آموزشی و تربیتی و حتی اجرایی نفوذ کرده اند، با عناوینی به ظاهر فریبا به نقد و انتقاد از فرهنگ عاشورایی می پردازند و از این که ملت ایران مردمی افسرده و اندوهگین و گرفتار غم و اندوه شدید هستند سخن می گویند و عامل اصلی آن را به فرهنگ عاشورایی مستند می کنند. به ظاهر سخنانی مستدل و برهانی است، بی آن که هیچ دلیل و شاهد متقن و استواری داشته باشند ولی با غوغاسالاری و غرقه سازی فرهنگی تلاش می کنند تا نبض افکار عمومی را به دست آورده و مردم را به سوی دیگر سوق دهند که اربابان ایشان خواسته است.

بی گمان این افراد مخالف با فرهنگ عاشورایی در برخی از موارد نادانسته و در بسیاری از افراد دانسته به عنوان عوامل نفوذی دشمن و خط مقدم و ستون پنجم آنان عمل می کنند؛ زیرا «مایکل برانت» از معاونان سابق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا می نویسد: در گردهمایی که با حضور مقامات سازمان مرکزی آمریکا و نمایندگان سرویس اطلاعاتی انگلیس تشکیل شد، به این نتیجه رسیدیم که پیروزی انقلاب اسلامی ایران فقط نتیجه سیاست های اشتباه شاه در مقابله با این انقلاب نبوده است، بلکه عوامل دیگری مانند قدرت رهبر مذهبی آن و استفاده از فرهنگ شهادت دخیل بودند که این فرهنگ از هزار و چهارصد سال پیش توسط نوه پیامبر اسلام امام حسین(ع) به وجود آمده و هر ساله با عزاداری در ایام محرم این فرهنگ ترویج و گسترش می یابد. ما هم چنین به این نتیجه دست یافتیم که شیعیان بیش تر از دیگر مذاهب اسلامی فعال و پویا هستند.

در این گردهمایی تصویبت شد که بر روی مذهب شیعه تحقیقات بیش تری صورت گیرد و طبق این تحقیقات برنامه ریزی های داشه باشیم... از جمله این برنامه ها انجام تبلیغات علیه شیعیان و راه اندازی اختلاف مذهبی میان شیعیان و دیگر مذاهب اسلامی ؛ اجرای اهداف بلند مدت جهت از میان بردن مذهب شیعه است.

پس از نظر سنجی و جمع آوری اطلاعات از سراسر جهان به نتایج مهمی دست یافیتم. ما متوجه شدیم که قدرت مذهب شیعه در دست مراجع و روحانیت است.. مراجع شیعه در طول تاریخ هیچگاه ازحاکم غیر اسلامی و ظالم تبعیت نکرده اند.

این تحقیقات ما را به این نتیجه رساند که به طور مستقیم نمی توان با مذهب شیعه رو به رو شد و امکان پیروزی بر آن بسیار سخت است و باید پشت پرده کار کنیم. ما به جای ضرب المثل انگلیسی » اختلاف بیانداز و حکومت کن»، سیاست «اختلاف بیانداز و نابود کن» استفاده کردیم.

در همین راستا برنامه ریزی های گسترده ای برای سیاست های بلند مدت خود طرح کردیم. حمایت از افرادی که با مذهب شیعه اختلاف نظر دارند و ترویج کافر بودن شیعان به گونه ای که در زمان مناسب علیه آنها توسط دیگر مذاهب اعلام جهاد شود. هم چنین باید تبلیغات گسترده ای را علیه مراجع و رهبران دینی شیعه صورت دهیم تا آنان مقبولیت خود را در میان مردم از دست بدهند.

یکی دیگر از مواردی که باید روی آن کار می کردیم، موضوع فرهنگ عاشورا و شهادت طلبی بود که هر ساله شیعیان با برگزاری مراسمی این فرهنگ را زنده نگاه می دارند. ما تصمیم گرفتیم با حمایت های مالی از برخی از سخنرانان و مداحان و برگزار کنندگان اصلی این گونه مراسم که افرادی سودجو و شهرت طلب هستند، عقاید و بنیانهای شیعه و فرهنگ شهادت طلبی را سست و متزلزل کنیم و مسایل انحرافی در آن به وجود آوریم به گونه ای که شیعه یک گروه جاهل و خرافاتی به نظر آید.

در مرحله بعد باید مطالب فراوانی علیه مراجع شیعه جمع آوری و به وسیله مداحان و نویسندگان سودجو انتشار دهیم و تا سال 1389 شمسی مرجعیت را که سد راه اصلی اهداف ما است، تضعیف کرده و آنان را به دست خود شیعیان و دیگر مذاهب اسلامی نابود کنیم و در نهایت تیر خلاص را بر این فرهنگ و مذهب بزنیم.