یکی از پرسش هایی که بارها مطرح می شود، میزان دانش و نیز تصرفات جنیان و از جمله شیاطین است. برخی گمان می کنند که آنان همانند خداوند علم غیب دانند در حالی که علم آنان محدود به تعلیم الهی است؛ وقتی علم فرشتگان محدود به تعلیم الهی است(بقره، آیه 32) علم جنیان و آدمیان نیز این گونه است؛ البته شیاطین به خاطر شیطنت خودشان دست به سرقت از آسمان می زنند و اخبار روز و نیم روز یا هفتگی را به دست می آورند؛ البته دسترسی آنان در شب قدر چون بسیار محدود است نمی توانند از مقدرات سالیانه که در آن شب رقم می خورد آگاه شوند. این محدودیت ها پس از اسلام برای آنان بسیار شدت یافته و سرقت نیز کاهش.( جن، آیات 6 تا 9 ؛ صافات، آیه 9 تا 10)

اما درباره تصرفات باید گفت که تصرفات شیاطین و جنیان بسیار محدودتر از علم ایشان است. البته بر اساس آموزه های وحیانی هرگز این امور به معنای تفویض امور به انسان و جنیان نیست؛ زیرا تفویض به معنای اختیار مطلق خروج از قاعده ربوبیت الهی خواهد بود، در حالی که هیچ کس در هیچ حال از ربوبیت الهی خارج نمی شوند؛ پس اگر کاری می کنند طبق مشیت الهی بوده و تصرفات آنان محدود به همان مشیت کلان الهی است که در قالب «باذن الله» سامان می یابد.

خداوند درباره تصرفات شیاطین جنی در زندگی بشر می فرماید: إِنَّمَا النَّجْوَى مِنَ الشَّیْطَانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَلَیْسَ بِضَارِّهِمْ شَیْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ؛ چنان نجوایى صرفا از القائات شیطان است تا کسانى را که ایمان آورده‏ اند، دلتنگ گرداند؛ ولى جز به اذن خدا هیچ آسیبى به آنها نمى ‏رساند و مؤمنان باید بر خدا اعتماد کنند. ( مجادله، آیه 10)

خداوند درباره تصرفات اهل سحر و جادو از انس و جن در زندگی بشر نیز می فرماید: وَمَا هُمْ بِضَارِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ؛ و آنان زیان زنندگان به کسی جز به اذن الهی نیستند.(بقره، آیه 102)

بنابراین، بر اساس توحید فعل، هیچ چیز بیرون از مشیت و حاکمیت الهی انجام نمی گیرد و این گونه نیست که در مواردی که آنان می دانند و سرقت می کنند یا تصرف بدون مشیت و اذن الهی باشد؛ حتما حکمتی در این سرقت و تصرف است که تنها خدا می داند و بر اساس مشیت الهی باید این امور اتفاق بیافتد.