از نظر قرآن، حکومت طاغوت، باطل بوده و پذیرش آن از سوی مسلمانان و جامعه اسلامی گناهی بزرگ است. مسلمانان باید تحت حاکمیت ولایت الهی باشند که برای متالهان و خلفای الهی ثابت است.(نساء، آیه 60 و آیات دیگر)

امام رضا(ع) که خلیفه الهی و ولی الله است، در زمان حکومت طاغوتی مامون عباسی ناچار می شود تا به مرو رفته و به ظاهر ولایتعهدی ایشان را بپذیرد. در این دوره برخی با استفاده از این امر، بر آن شدند تا به نظام طاغوتی مشروعیت ببخشند؛ چنان که امروز برخی بر آن هستند تا رفتارهای طاغوتی خویش را با انتساب قول و عمل خویش به رضایت ولایت فقیه مشروعیت بخشند.

امام رضا(ع) در راستای مشروعیت زدایی از طاغوت در آن شرایط امنیتی شدید، راهکارهایی را در پیش گرفت تا جامعه و امت اسلام از حقیقت امر آگاه شوند و موضع درستی را در برابر حکومت طاغوتی در پیش گیرند. از جمله این راهکارها، تبیین حقیقت در قالب احکام شرعی است. به عنوان نمونه این گزارش تاریخی چهره از حقیقتی بر می دارد که می تواند امروز نیز برای شرایط سختی که گفتمان دروغین با رسانه های زنجیری و ابزارها و فن آوری های نوین ماهواره و غول های رسانه ای بر آن است تا باطل را حق جلوه کند و زشت را زیبا و رفتار طاغوتی و استکباری و خودکامگی در عرصه فرهنگی و اقتصادی و سیاسی را مشروع جلوه دهد.

ابوسعید خراسانی می گوید: اوایل قرن سوم هجری، دو مسافر به خراسان آمدند، در آنجا به خدمت حضرت رضا(ع) رفتند و پرسیدند: ما از فلان جا آمده‌ایم، آیا نماز ما شکسته است یا تمام؟

با اینکه آن دو نفر از یک منطقه آمده بودند و تفاوتی در سفر آن‌ها نبود، امام به یکی از آنها فرمود: نماز تو شکسته است و به دیگری فرمود: نماز تو تمام است!

مسافران که از این پاسخ امام متعجب شده بودند، دلیل حکم امام را پرسیدند. ایشان خطاب به شخصی که نمازش را کامل دانسته بود، فرمود: تو به قصد دیدار سلطان (مأمون) آمده‌ای، بنابراین سفر تو، سفر گناه است و سفر گناه موجب قصر نماز نمی‌شود. (وسائل الشیعه ج 5، ص 510).