در آموزه های اسلامی، ابراز عشق و محبت در قالب مودت کلامی و رفتاری بسیار مورد تاکید قرار گرفته تا همسران وابستگی بیش تر عاطفی و احساسی نسبت به یک دیگر پیدا کنند. از این روست که افزون بر همبستری و همخوابی در شب، قرآن بر همخوابی و همبستری در نیمه روز تکیه و تاکید می کند. البته هدف از این همبستری تنها روابط جنسی و زناشویی نیست، بلکه ایجاد ارتباطات بدنی و کلامی با یک دیگر در قالب مودت و رحمت است.(روم، آیه 21)

در آیه 58 سوره نور از همسران خواسته شده تا سه زمان از بیست و چهار ساعت شبانه روز را با هم به گونه ای همبستر شوند که کم ترین مانع لمسی میان آنان برقرار باشد و آنان بتوانند با هم ارتباط لمسی و حسی داشته باشند. این زمان هنگام فجر، شام و ظهر است هنگام نمازهای روزانه است. در این زمان ها هیچ کس نباید به خوابگاه آنان وارد شوند.(نور آیه 58)

در فقه اسلامی، بر خواب نیمه روز با عنوان خواب قیلوله به عنوان یک مستحب تاکید شده است. این واژه از «قال یقول» گرفته شده است به معنای گفت و گو است. این رویه در بهشت نیز وجود دارد و بهشتیان با حوریان بهشتی خواب قیلوله دارند. خداوند می فرماید: اَصْحابُ الْجَنَّةِ یَوْمَئِذٍ خَیْرٌ مُّسْتَقَراًّ وَاَحْسَنُ مَقِیْلاً؛ در روز رستاخیز و سراى آخرت قرارگاه بهشتیان بهتر و استراحتگاه آنان نیکوتر و پرشکوهتر است.(فرقان، آیه 24)

واژه «قیلوله» به مفهوم استراحت نیمروزى است و واژه «مقیل» به مفهوم هنگام استراحت یا جایگاه آن است.(مجمع البیان، ذیل آیه) علامه طباطبایی نیز می نویسد: به معناى استراحت در نصف روز است، چه اینکه همراه با خواب باشد و چه نباشد، و باید هم همین طور باشد، چون در بهشت خواب نیست.(المیزان، ذیل آیه)

در فرهنگ های عربی نیز آمده است: قَیْلًا و قَائِلَةً و قَیْلُولَةً و مَقالًا و مَقِیلًا [ قیل ] : در نیمه روز خوابید ، خواب قیلوله کرد. البته در فرهنگ های عربی آمده است: قَیْلًا : شیر دوشید و آن را در نیمه روز آشامید .

این بدان معناست که در هنگام استراحت قیلوله هدف خوابیدن به معنای توفی نفس از بدن نیست، بلکه همان استراحت است که می تواند بدون خواب یا همراهی آن باشد، ولی از آن جایی که بر قیل تاکید شده، مراد همان گفت و گوهای عاشقانه و معاشقه است که با نوشیدن و مکیدن ممکن است همراه شود.

البته در اصطلاحات عربی و فرهنگ قرآنی، واژگان و اصطلاحات دیگری برای بیان خواب و خوابیدن و استراحت آمده است. از جمله واژه «ضجوع» که به معنای خوابیدن، و «مضاجع»به مفهوم بسترها و خوابگاه‏ها آمده است.(مجمع البیان، ذیل آیه 34 سوره نساء) مضاجع در اصل از واژه ضجع به معنای آرام گرفتن، جا و پهلو گرفتن؛ غروب کردن خورشید، به پهلو خوابیدن؛ گرایش و میل به سمتی یافتن است. هم چنین عرب ها به ابر پر آب که آرام حرکت کند و مشک پرآب که از سنگینی به پهلو تکان می خورد، این واژه را به کار می برند. به نظر می رسد که مضاجع خوابگاهی است که شخص پس از حرکت روزانه در آن آرام گرفته و به پهلو می گیرد. از همین روست که در پهلو گرفتن کشتی نیز این واژه به کار می رود.

به هر حال، یکی از روش هایی قرآنی برای تقویت عواطف و احساسات مودت و رحمت میان همسران، بهره گیری از استراحت قیلوله برای گفت و گو و معاشقه ها است که باید در درمان مشکلات خانوادگی میان همسران و کاهش مودت و رحمت و عواطف و احساسات از آن بهره گرفت. این روش درمانی در حوزه روان درمانی قرآن است که به نظر می رسد با توجه به تغییر فرهنگ اسلامی به فرهنگ غربی در فلسفه و دست کم در سبک زندگی ، مسلمانان از آن محروم شده اند و مردان و زنان در این ساعت در ادارات و جاهای دیگر مشغول کار بوده و سردی خانوادگی را موجب می شود.