واژه لج در قرآن در چند جا به کار رفته است. لج مضاعف است یعنی لجج است که با تشدید خوانده می شود. در لغت لجه به میانه آب و ژرفای آن و نیز به آب پر موج و پر سر و صدا اطلاق می شود :اللَّجَّةُ : کثرة الأصوات واختلاطُها ؛ و نیز گروه پر جمعیت را نیز لجه می گویند. امروز به کمیته هایی که در آن از یک موضوع بحث می شود نیز گفته می شود؛ زیرا جایی پر سر و صدا و همهه است. هم چنین به نهر آب ژرف که آب با شدت در آن در حرکت است لجه می گویند. اللّجَّةُ : ماء کثیر تصطخب أمواجُه . در قرآن همین معنا به کار رفته است (نمل، آیه 44)پس مولفه هایی چون عنصر شدت، ژرف ، حرکت تند، فشار و مانند آن نقش تعیین کننده در تحقق معنا و مفهوم واژه دارد.
لج بازی رفتار غیر منطقی و غیر معقول که با اصرار و یکدنگی و خیره سری بر حرف و کار خود پافشاری می کند.
خداوند درباره این رفتار غیر منطقی و غیر معقول می فرماید:وَلَوْ رَحِمْنَاهُمْ وَکَشَفْنَا مَا بِهِمْ مَن ضُرٍّ لَلَجُّوا فِى طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ؛ و اگر در سراى آخرت نیز آنان را ببخشاییم و از گزند عذاب و زیان - که ثمره شوم بداندیشى و بدکردارى آنان است - نجاتشان دهیم و به دنیا بازگردانیم، باز هم در سرکشى و خیره سرى و حقستیزى خود پاى مى فشارند.(مومنون، آیه 75)
.GIF)
