بهشت آدم(ع) بهشت نزولی است نه بهشت صعودی که پس از جمع شدن این عالم کنونی معروف به دنیا انسان به آن وارد می شود.
از ویژگی های مهم بهشت آدم(ع) می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. مکانی بدون هیچ گونه بدبختی و شقاوت؛
2. امنیت غذایی و فقدان هر گونه اسباب گرسنگی؛
3. فقدان هر گونه تشنگی به سبب فراوانی آب؛
4. فراوانی اقسام میوه های درختی قابل دسترسی با طعم های گوناگون؛
5. آب و هوای مناسب و معتدل بدون هر گونه سرما و گرمایی عذاب دهنده؛
6. عدم نیاز به لباس و پوشش زاید به سبب داشتن لباس طبیعی خاص آن محیط؛ یعنی فقدان عریانی و برهنگی؛
7. آرامش و امنیت از هر لحاظ؛
8. فقدان تکالیف جز یک تکلیف عدم نزدیکی و چشیدن و خوردن از میوه درخت ممنوع که عامل عریانی و شقاوت است؛
9. فقدان تکلیف مولوی ؛ زیرا آن تکلیف عدم خوردن از میوه درخت ممنوع حکم ارشادی همانند دستور پزشک است؛
البته در آیات قرآنی از جمله آیات 119 تا 121 سوره طه و مانند آن موارد دیگری از خصوصیات و ویژگی هایی بهشت آدم(ع) بیان شده است.