ابزارهای فن آوری نوین چنان امکاناتی را در اختیار همگان نهاده است که بیرون از تصور است. هر کس اگر مطلبی را بجویید به سادگی می تواند با ابزارهای مختلف روز آن را به دست آورد. تنوع دیدگاه های از آن جا پیش می آید که هر کس هر چه را بخواهد به آسانی بیان می کند. از آن جایی که همه چیز را همگان می دانند و همگان هنوز نزاده اند این امکان است که آن چه از دیگری هر کس که باشد می شنوی و یا می خوانی بیانگر مطلب درست و حقی باشد. اشخاص به آسانی ابراز عقیده می کنند بدون آن که پیامدهای منفی آن دامن گیر آنان شود. این امکان در برخی کشورها بیشتر و در برخی دیگر محدود تر است ولی همین ابزار وبلاگ به عنوان نمونه به ما امکان می دهد تا دیدگاه ها و نظرات خود را بیان کنیم.

اما مشکل از آن جا شروع می شود که هر چه جایگاه و ارزش اعتباری مرکز و یا فردی که مطلبی را بیان می کند و یا می نویسد قوی تر و محکم تر باشد ، ابراز عقیده و دیدگاه ویا استناد سخت تر و دشوار تر می شود. این مشکل در موضوعات تخصصی از این هم سخت تر است چون هر کسی نمی تواند وارد این عرصه شود و بهتر است که نشود مگر آن اهل فن و تخصص باشد. از این رو هر چند برای همگان ابراز عقیده و بیان دیدگاه ها آزاد است ولی باید در مورد  خاص مانند موارد تخصصی نوعی کنترل و خودسانسوری وجود داشته باشد تا ارزش و اعتبار مطلب برای خواننده نه تنها کاهش نیابد بلکه افزایش یابد و فرد به عنوان رجوع به شخص آگاه و عالم به مطلب رجوع کند.

از برخی افراد و مراکز این توقع و انتظار به حق وجود دارد که هرچه را نگویند و یا ننویسند. اما می بیینم به جهت افزایش امکانات هر کس هر چیزی را بدون بررسی و تحلیل و یا تدبیر می نویسد و یا می گوید . جالب آن که آن را مراکزی منتشر می کنند که در آن مساله از جایگاه خاصی برخوردارند و مردم به نوشته و گفته های آنان اعتماد می کنند . نمونه ای را از روزنامه کیهان مورخه 21 /12 /85 نقل می کنم :

 «حجت الاسلام والمسلمین محمد رضا کافی» معاونت فرهنگی شهرک شهید محلاتی تهران درباره حرمت سه شنبه شب آخر امسال به نکته ای تامل برانگیز اشاره می کند:«بر طبق روایات، حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، سه شنبه شب ها به مسجد مقدس جمکران تشریف فرما می شوند »

پرسش این است که این روایات را چه کسی از چه کسی نقل کرده است؟

در تمام منابع مسجد جمکران که در چهارم هجری ساخته شده است سخن از عنایت آن حضرت (عج) است نه حضور آن حضرت و در شب های چهارشنبه .

بنابراین بر همه است که پرسش را اهل آن بپرسیم و هر کسی اگر در مورد علم ندارد سخنی نگوید و استدلال نکند؛ زیرا آثار زیانبار آن بیش از سود آن است و دیگر آن که موجب گمراهی خلق و انتساب دروغ به معصوم (ع) و جعل و وضع روایت می شود. حتی اگر روحانی و طلبه ایم باید در موارد مشکوک این گونه به صراحت اظهار نظر نکنیم .