فرح یا شادی شدید هیجانی، حالتی هیجانی شدید از شادی است که گاه از آن به بدمستی نیز تعبیر می کنند؛ زیرا هیجانات شدید در بیش تر موارد انسان را از حالت عادی خارج می کند و تعادلی رفتاری را به هم می زند و در شکل رقص و هیاهو و عربده کشی خودنمایی می کند.
از نظر قرآن، حالت هیجانی شدید فرح و شادی می تواند در گونه باشد:
فرح حق : فرح حق همان فرح و شادی هیجانی است که به سبب پیروزی حق در انسان پدید می آید. خداوند در این باره می فرماید: فِی بِضْعِ سِنِینَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَمِنْ بَعْدُ وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ؛ پس از چند سالی پیروز می شوند. فرجام کار در گذشته و آینده از آن خداست و در آن روز است که مؤمنان از یارى خدا شاد مى گردند.(روم، آیه 4) در جایی دیگر می فرماید: وَالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَفْرَحُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ؛ و کسانى که به آنان کتاب آسمانى داده ایم، از آنچه به سوى تو نازل شده، شاد مى شوند.(رعد، آیه 36) و یا می فرماید: قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِکَ فَلْیَفْرَحُوا هُوَ خَیْرٌ مِمَّا یَجْمَعُونَ؛ بگو به فضل و رحمت خداست که مؤمنان باید شاد شوند و این از هر چه گرد مى آورند بهتر است.(یونس، آیه 58)
فرح باطل: شادی هیجانی که به سبب مخالفت با حق در اشخاص ایجاد می شود. از این فرح به فرح کاذب نیز یاد می شود. خدا درباره فرح باطل می فرماید:ذَلِکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَفْرَحُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَبِمَا کُنْتُمْ تَمْرَحُونَ؛ این عقوبت به سبب آن است که در زمین به ناروا شادى و سرمستى می کردید و بدان سبب است که سخت به خود مى نازیدید. (غافر، آیه 75) خداوند این گونه شادزیان را دوست نمی دارد؛ چنان که فرح باطل قارون را ناپسند می دارد و می فرماید:إِنَّ قَارُونَ کَانَ مِنْ قَوْمِ مُوسَى فَبَغَى عَلَیْهِمْ وَآتَیْنَاهُ مِنَ الْکُنُوزِ مَا إِنَّ مَفَاتِحَهُ لَتَنُوءُ بِالْعُصْبَةِ أُولِی الْقُوَّةِ إِذْ قَالَ لَهُ قَوْمُهُ لَا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْفَرِحِینَ؛ قارون از قوم موسى بود و بر آنان ستم کرد و از گنجینه ها آن قدر به او داده بودیم که کلیدهاى آنها بر گروه نیرومندى سنگین مى آمد آنگاه که قوم وى بدو گفتند شادى مکن که خدا شادى کنندگان را دوست نمى دارد. (قصص، آیه 76) در جایی دیگر می فرماید: وَإِنْ تُصِبْکُمْ سَیِّئَةٌ یَفْرَحُوا بِهَا؛ اگر به شما مومنان گزندى رسد بدان شاد و فرحناک مى شوند.(آل عمران، آیه 120؛ توبه، آیه 50) و به مومنان نیز نسبت به این فرح هشدار می دهد و می فرماید: لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ یَفْرَحُونَ بِمَا أَتَوْا؛ البته گمان مبر کسانى که بدانچه کرده اند شادمانى مى کنند.(آل عمران، آیه 188) اصولا این افراد به تعبیر قرآن «وَیُحِبُّونَ أَنْ یُحْمَدُوا بِمَا لَمْ یَفْعَلُوا؛ و دوست دارند به آنچه نکرده اند مورد ستایش قرار گیرند».(همان) کسانی که نگاه حزبی و جناحی به مسایل دارند، این گونه گرفتار فرح باطل می شوند: کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ؛ هر حزبى بدانچه پیش آنهاست فرحناک و دلخوش شدند.(روم، آیه 30؛ مومنون، آیه 53)