در قرآن برای مقابله با مخالفان روش هایی را پیشنهاد و از سوی پیامبران به کار گرفته شده که برخی از آن ها عبارتند از:

1.تذکر: تذکر روشی در برابر کسانی است که پذیرای سخن حق نیستند و بر عقاید  و رفتارهای نادرست خودشان اصرار می کند. انسان نباید در برابر واکنشی منفی دیگران از حق گویی و حق گرایی دست بکشد و تا می تواند برای هدایت و راهنمایی دیگران تلاش کند. (انعام، آیه 14)

2.صبر و تحمل: از دیگر روش هایی است که پیامبران به کار می گرفتند.(انعام، آیات 33 و 36) از نظر قرآن، صبر و شکیبایی  و نیز صبر بسیار (اصطبار) و حلم و بردباری از مهم ترین روش های مقابله های با مخالفان عنود و لدود است. از این روست که پیامبران بزرگ به : اولواالعزم یعنی صاحبان عزم نامیده می شوند؛ زیرا برای رسیدن به مقاصد خویش بسیار صبر می کردند و دست از انجام رسالت خویش نمی کشیدند و بیشترین فشارهای وارده از سوی مخالفان را تحمل می کردند: فَاصْبِرْ کَمَا صَبَرَ أُو?لُوا?الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ؛ هم چون پیامبران اولوا العزم و نستوه صبر کن!(احقاف،  آیه 35)

3.انتظار تغییر: از دیگر روش ها، انتظار برای تغییر اوضاع یا افراد است: قُلْ کُلٌّ مُّتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا? ؛ بگو همه در انتظارند پس شما هم در انتظار باشید.(طه، آیه 135) این انتظار نسبت به مخالفان می تواند در قالب عدم عجله در تغییر نیز مطرح باشد.(احقاف، آیه 35) خداوند در آیه 11 مزمل خواهان برخورد در قالب مهلتی کوتاه می شود و می فرماید: و مهلهم قلیلا؛ اندکی به آنان مهلت ده!

4.اعراض: پس از این سه روش ، باید روش اعراض را در پیش گرفت و آنان را به حال خود رها کرد: ذرنی و المکذبین(مزمل، آیه 11)

5.تبری: گام بعدی اظهار بیزاری است و این که آنان را به حال خود و اعمالشان رها کرد و کار خودش را کرد.(یونس، آیه 41)