سفارش تبلیغ
صبا ویژن
دو تن در باره من تباه گردیدند ، دوستى که ازحد بگذراند و دروغ بافنده‏اى که از آنچه در من نیست سخن راند ] و این مانند فرموده اوست : که [ دو تن در باره من هلاک شدند دوستى که از حد گذراند و دشمنى که بیهوده سخن راند . ] [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :186
بازدید دیروز :366
کل بازدید :2031667
تعداد کل یاداشته ها : 1984
103/1/10
11:45 ص
مشخصات مدیروبلاگ
 
خلیل منصوری[174]
http://www.samamos.com/?page_id=2

خبر مایه
پیوند دوستان
 
فصل انتظار اهالی بصیرت هزار دستان سرباز ولایت رایحه ی انتظار اقلیم شناسی دربرنامه ریزی محیطی .:: مرکز بهترین ها ::. نگارستان خیال جریان شناسی سیاسی - محمد علی لیالی نگاهی نو به مشاوره پلاک آسمانی،دل نوشته شهدا،اهل بیت ،و ... حمایت مردمی دکتر احمدی نژاد آقاشیر کلّنا عبّاسُکِ یا زَینب صراط مستقیم هم رنگــــ ِ خـــیـــآل جبهه مقاومت وبیداری اسلامی کالبد شکافی جون مرغ تا ذهن آدمیزاد ! تکنولوژی کامپیوتر وبلاگ منتظران سارا احمدی بوی سیب BOUYE SIB رمز موفقیت محقق دانشگاه سرزمین رویا وبلاگ تخصصی فیزیک پاک دیده آدمک ها ✘ Heart Blaugrana به نام وجود باوجودی ... سرباز حریم ولایت دهکده کوچک ما از قرآن بپرس کنیز مادر هرچه می خواهد دل تنگت بگو •.ღ♥ فرشتــ ـــ ـه تنهــ ــ ــایی ♥ღ.• پیامبر اعظم(ص) عطاری عطار آبدارچی ستاد پاسخگویی به مسایل دینی وبلاگ شخصی امین نورا چوبک نقد مَلَس پوست کلف دل نوشت 14 معصوم وقایع ESPERANCE55 قدرت شیطان دنیای امروز ما تا ریشه هست، جوانه باید زد... آواز یزدان خلوت تنهایی کتاب شناسی تخصصی اس ام اس عاشقانه طرحی نو برای اتحاد ایرانیان سراسر گیتی در گوشی با خدا **** نـو ر و ز***** اس ام اس سرکاری و خنده دار و طنز دنیا به روایت یوسف جاده خدا خام بدم ایلیا حرفای خودمونی من بازی بزرگان کویر مسجد و کلیسا - mosque&church دنیای ماشین ها بچه دانشجو ! پژواک سکوت گنجهای معنوی دنیای موبایل منطقه‏ ممنوعه طلبه علوم دینی مسافر رویایی انواع بازی و برنامه ی موبایل دانشجو خبر ورزشی جدید گیاهان دارویی بانوی بهشتی دو عالم سلام

از نظر قرآن عوالم به هفت آسمان و هفت زمین مقابل هم تقسیم شده است؛ زیرا آموزه های قرآنی از «هفت آسمان و هفت زمین» سخن گفته است: خدا می فرماید:اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَماوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ ؛ خدا همان کسی است که هفت آسمان را همانند آنها هفت زمین آفرید. (طلاق، آیه 12) و یا می فرماید: الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَماوَاتٍ طِبَاقاً ؛ خدا کسی که هفت آسمان را به صورت طبقات بالای هم خلق کرد(ملک، آیه 3)؛ یا می فرماید: أَلَمْ تَرَوْا کَیْفَ خَلَقَ اللَّهُ سَبْعَ سَمَوَاتٍ طِبَاقاً ؛ مگر  ندیدند چگونه خدا هفت آسمان را به صورت طبقات آفریده است. (نوح، آیه 15) یا می فرماید: وَ بَنینَا فَوْقَکُمْ سَبْعاً شِدَاد، فوق شما هفت چیز محکم و استوار بنا کردیم.(نباء، آیه 13؛ نیز نگاه کنید: مومنون، آیه 86)

در ضمن در آیات قرآنی از «هفت راه آسمانی» سخن به میان آمده است: وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ؛ به تحقیق فوق شما هفت راه قراردادیم.(مومنون، آیه 17) بی گمان این هفت راه در «فوق» همان راه های آسمانی در عوالم هفتگانه است که آسمان دنیوی یکی از آن ها است.

بر این اساس می بایست گفت برای هر آسمان هفتگانه(اسراء، آیه 44؛ مومنون، آیه 86)، یعنی عوالم هفتگانه، راه خاصی است که هر یک از آسمان ها و عوالم خود آن راه را می پیماید، یعنی چیزی شبیه هفت کهکشان که هر کهکشانی خود دارای مدار و طریقه خاص است که در آن حرکت می کند.

یا این که گفته شود: مراد این است که در هر آسمان از هفت آسمان که هفت عالم به صورت طبقه طبقه است(نوح، آیه 15)، راهی است که «فرشتگان» یا «امور هستی» از آن بالا و پایین می روند؛ زیرا در آیات قرآنی آمده است که هماره فرشتگان در حال «عروج» در آسمان ها، هستند که به طور طبیعی هر «عروج» می بایست «نزول» را هم با خود داشته باشد. این مسیری که «فرشتگان» در آن «رفت و آمد و نزول و عروج» دارند، راه های آسمان است؛ یا گفته شد که «امور» در عوالم و آسمان های هفتگانه «عروج و نزول» دارد.

از نظر قرآن، عروج فرشتگان «یک روز» طول می کشد، که بر اساس حساب زمینی انسان «پنجاه هزار سال قمری» خواهد بود؛ چرا سالهای قمر مبنای محاسبات قرآنی است.(نگاه کنید: کهف، آیه 25) بر همین اساس می توان گفت که «نزول» فرشتگان نیز همین اندازه طول می کشد.

البته از نظر قرآن، زمان در عوالم هستی از عرش تا زمین تفاوت های بسیاری دارد؛  چنان که زمان در «عرش» که مرکز تدبیر عالم است، غیر از زمان در آسمان ها و عوالم هفتگانه و هم چنین غیر زمان در زمین است؛ زیرا در آیات قرآنی زمان این گونه مطرح شده است:  

1.       زمان در عرش، که هر روز آن برابر با «هزار سال قمری» است:وَیَسْتَعْجِلُونَکَ بِالْعَذَابِ وَلَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ  وَإِنَّ یَوْمًا عِنْدَ رَبِّکَ کَأَلْفِ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ ؛ و از تو شتاب و عجله زیاد در عذاب را تقاضا مى کنند با آنکه هرگز خدا وعده‏ اش را خلاف نمى کند و به آنان می رسد؛ و در حقیقت‏ یک روز نزد پروردگارت مانند هزار سال قمری است از آنچه مى ‏شمرید. (حج، آیه 47)  

2.       زمان «تدبیر الامور» از عرش تا پایین که آن نیز بر اساس آیات قرآنی یک روزش برابر «هزار سال قمری» است؛ بر این اساس «تدبیر امور و بازگشت آن نیز هر یک «هزار سال قمری» خواهد بود؛ یعنی هیچ تفاوتی میان «رفت و آمد از نظر تدبیر امور» نیست. از همین روست که در جایی دیگر به صراحت می فرماید: یُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ یَعْرُجُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِمَّا تَعُدُّونَ ؛ امر و کار را از آسمان گرفته تا زمین اداره مى ‏کند؛ آنگاه نتیجه و گزارش آن در روزى به سوى او بالا مى ‏رود که مقدارش آن چنان که شما برمى ‏شمارید، هزار سال قمری است. (سجده، آیه 5) البته ممکن است گفته شود که «نزول تدبیر» این اندازه طول نمی کشد، بلکه در ساختار «کن فیکون» قرار می گیرد اصولا زمانمند نیست(بقره، آیه 117؛ یس، آیه 82؛ غافر، آیه 68)؛ ولی با همه این ها شکی نیست که «عروج تدبیر» به صراحت قرآنی در یک روز است که برابر هزار سال قمری است؛

3.       زمان برای عروج فرشتگان: ممکن است که زمان برای «عروج تدبیر» یا در عرش الهی، هر روزش به اندازه هزار سال قمری باشد، اما زمان عروج خود فرشتگان و روح بیش از این است؛ چنان که خدا درباره آن می فرماید: تَعْرُجُ الْمَلَائِکَةُ وَالرُّوحُ إِلَیْهِ فِی یَوْمٍ کَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ ؛ فرشتگان و روح به سوى او بالا مى ‏روند در روزى که مقدارش پنجاه هزار سال قمری است. (معارج، آیه 4) پس خود فرشتگان برای نزول نیز می بایست همین زمان را طی کنند، هر چند که در آیه به صراحت نیامده است.