اگر بخواهیم برای خود یا مردگان خویش، بهترین کار را انجام دهیم، آن دادن «صدقه» است؛ زیرا محتضر در هنگام برداشته شدن پرده و دیدن حقایق هستی از خدا خواهش می کند تا لحظه ای به او فرصت داده تا مالش را صدقه دهد.(منافقون، آیات 10 و 11)
از همین روست که از نظر قرآن، بهترین کار که نزدیک کار برای ایجاد تقوای الهی است، همان «صدقه و انفاق» به ویژه از زیادی مالی است که بدان نیازمند نداریم و در اصطلاح قرآنی از آن به عنوان «عفو» یاد می شود.(بقره، آیات 219 و 237)
اما از نظر قرآن، بهتر است که این بهترین کار نیک را به دست «پیامبر(ص) و اهل بیت از معصومان(ع)» بدهیم و از آنان بخواهیم که تا این مال را بگیرد و برای ما دعا و استغفار کند و روان و نفس ما را تطهیر و تزکیه نماید.(توبه، آیات 103 تا 105؛ آل عمران، آیه 159)
پس هنگام دادن صدقات واجب مانند خمس و زکات به دست ولی فقیه یا صدقات مستحب به دست نیازمندان از سائل و محروم، بهتر است این گونه نیت کنید: «پیامبر و معصومان(ع) این را به دست شما می دهم تا برایم و مردگانم دعا و استغفار کنید و نفس ما و مردگانم را را تطهیر و تزکیه نمایید».
.GIF)
