برخی از مسلمانان از کافران و امامان کفر بیش تر از خدا می ترسند و از خشیتی رنج می برند که از عظمت ساختگی پیشوایان کفر برای خودشان ساخته اند. خدا در قرآن به مسلمانان هشدار می دهد که به جای آن که از پیشوایان کفر و امامان ایشان بترسند از خداوند خشیت عالمانه داشته باشند و از عظمت الهی که عظمتی حقیقی و واقعی است بترسند.

خدا می فرماید: أتخشونهم فاللّه أحقّ أن تخشوه إن کنتم مّؤمنین؛ آیا شما از عظمت پیشوایان کفر خشیت و ترسان هستند. پس حق آن است که از خدا بترسید اگر واقعا مومن هستید.(توبه، آیات 12 و 13)

انسان مومن که خدا را برتر و بزرگ تر از هر چیزی می داند و کبر و تکبر را تنها شایسته او می داند، هرگز از فریب عظمت ظاهری مستکبران آمریکایی و اروپایی و شرقی و غربی را نمی خورد و همانند امام خمینی (ره) در برابر آنان می ایستد و به حکم قرآنی به جنگ آنان می رود و بر این باور است که اگر بکشم یا کشته شوم باز پیروزم؛ زیرا یا به پیروزی بر دشمنان دست یافته یا به شهادت رسیده است که هر دو نتیجه نیک و سعادت مندی است: قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَیَیْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِکُمْ أَنْ یُصِیبَکُمُ اللَّهُ بِعَذَابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَیْدِینَا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَکُمْ مُتَرَبِّصُونَ؛ بگو آیا براى ما جز یکى از این دو نیکى را انتظار مى ‏برید در حالى که ما انتظار مى ‏کشیم که خدا از جانب خود یا به دست ما عذابى به شما برساند پس انتظار بکشید که ما هم با شما در انتظاریم. (توبه، آیه 52)

این همان قانون و اصل تکلیف گرایی نه نتیجه گرایی است که در اسلام بر آن تاکید و امام خمینی نیز بارها بر آن به عنوان مهم ترین اصل و قاعده در زندگی فردی و اجتماعی و سیاسی جامعه تاکید کرده است.

از نظر قرآن جنگ با پیشوایان و امامان کفر و در جهان امروز آمریکا و اسراییل یک وظیفه و تکلیف شرعی است و در همین آیات 12 تا 15 سوره توبه مسلمانان مورد ترغیب و تشویق قرار گرفته و برای این جنگ و جهاد مقدس آثاری هم چون شفای قلوب مومنان و فرونشاندن خشم ایشان و عذاب و ذلت پیشوایان کفر و کافران در دنیا و آخرت به دست مومنان بیان شده است. این جهاد تا زمانی ادامه یابد که آنان یا اسلام آورند یا دست از ظلم و تجاوز بردارند و به اذیت و آزار مسلمانان نپردازند. البته اینان مردمان پیمان شکن هستند ولی اگر پیمان را پذیرفتند باید مواظب باشید تا فریب اینان را نخورید؛ زیرا هرگز دست از طعن در دین اسلام و اذیت آزار رهبران اسلام و مسلمانان بر نمی دارند و هماره در اندیشه توطئه علیه اسلام و مسلمین هستند.(توبه، آیات 12 تا 17)