سفارش تبلیغ
صبا ویژن
حکمرانیها میدانهاى مسابقت مردان است . [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :231
بازدید دیروز :366
کل بازدید :2031712
تعداد کل یاداشته ها : 1984
103/1/10
1:41 ع
مشخصات مدیروبلاگ
 
خلیل منصوری[174]
http://www.samamos.com/?page_id=2

خبر مایه
پیوند دوستان
 
فصل انتظار اهالی بصیرت هزار دستان سرباز ولایت رایحه ی انتظار اقلیم شناسی دربرنامه ریزی محیطی .:: مرکز بهترین ها ::. نگارستان خیال جریان شناسی سیاسی - محمد علی لیالی نگاهی نو به مشاوره پلاک آسمانی،دل نوشته شهدا،اهل بیت ،و ... حمایت مردمی دکتر احمدی نژاد آقاشیر کلّنا عبّاسُکِ یا زَینب صراط مستقیم هم رنگــــ ِ خـــیـــآل جبهه مقاومت وبیداری اسلامی کالبد شکافی جون مرغ تا ذهن آدمیزاد ! تکنولوژی کامپیوتر وبلاگ منتظران سارا احمدی بوی سیب BOUYE SIB رمز موفقیت محقق دانشگاه سرزمین رویا وبلاگ تخصصی فیزیک پاک دیده آدمک ها ✘ Heart Blaugrana به نام وجود باوجودی ... سرباز حریم ولایت دهکده کوچک ما از قرآن بپرس کنیز مادر هرچه می خواهد دل تنگت بگو •.ღ♥ فرشتــ ـــ ـه تنهــ ــ ــایی ♥ღ.• پیامبر اعظم(ص) عطاری عطار آبدارچی ستاد پاسخگویی به مسایل دینی وبلاگ شخصی امین نورا چوبک نقد مَلَس پوست کلف دل نوشت 14 معصوم وقایع ESPERANCE55 قدرت شیطان دنیای امروز ما تا ریشه هست، جوانه باید زد... آواز یزدان خلوت تنهایی کتاب شناسی تخصصی اس ام اس عاشقانه طرحی نو برای اتحاد ایرانیان سراسر گیتی در گوشی با خدا **** نـو ر و ز***** اس ام اس سرکاری و خنده دار و طنز دنیا به روایت یوسف جاده خدا خام بدم ایلیا حرفای خودمونی من بازی بزرگان کویر مسجد و کلیسا - mosque&church دنیای ماشین ها بچه دانشجو ! پژواک سکوت گنجهای معنوی دنیای موبایل منطقه‏ ممنوعه طلبه علوم دینی مسافر رویایی انواع بازی و برنامه ی موبایل دانشجو خبر ورزشی جدید گیاهان دارویی بانوی بهشتی دو عالم سلام

کسی که در هر چیزی، غنی و بی نیاز است، یا احساس بی نیاز می کند، در همان چیز، قانون مند نیست و احتیاطی هم ندارد و  و بی پروا عمل می کند؛ چون باکی از چیزی یا کسی ندارد. احساس غرور دارد و فرمانبر و بله گو هم نیست.

اما وقتی در چیزی خود را فقیر و نیازمند می بیند، رفتاری در پیش می گیرد که بیانگر نیاز و فقر اوست. قانون مند و محتاط است و فرمانبر و مطیع می شود.

از نظر قرآن، کسانی که اهل عصیان علیه خدا و طغیان در زندگی هستند، کسانی هستند که گرفتار غنا و یا احساس غنا هستند. خداوند می فرماید: إِنَّ اْلإِنْسانَ لَیَطْغَی أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَی؛ به راستی که انسان هر آینه طغیان می کند این که ببیند که مستغنی است.(علق، آیات 6 و 7)

واژه « اسْتَغْنَی » می تواند به معنای غنی شدن باشد؛ یعنی پیش از آن در زمینه ای فقیر بوده و اینک در آن چیز غنی و بی نیاز شده است؛ یا این که مراد این باشد که طلب غنا می کند و یا با توجه به واژه « رَآهُ » مراد این باشد که احساس غنا به او دست داده باشد.

به نظر می رسد که مراد و منظور همین حالت اخیر است؛ زیرا اصولا این امور ریشه روان شناسی دارد و حالات و رفتار آدمی متاثر از ریشه های روان شناسی است. کسی که از نظر روان شناسی، احساس می کند غنی است حتی اگر غنی نباشد، رفتاری را دارد که بیانگر و بازتاب غنای اوست. همان طوری که اعتماد به نفس کاذب شخص را به اموری تحریک می کند، احساس غنا نیز این گونه است.

از نظر قرآن ، انسان موجودی فقیر است و این فقر مقوم ذات اوست.(فاطر، آیه 15) اما بسیاری از مردم این فقر خود را نمی بینند. وقتی کودکی به جوانی می رسد و از نظر توانایی و دانایی به قدرت و علمی می رسد، احساسی به وی دست می دهد که احساس غنای از والدین می کند و این گونه است که والدین را بنده نیست و حرف شنوی ندارد. جوامع و دولت ها نیز این گونه است.

خداوند در آیه 11 سوره مزمل می فرماید: وَ ذَرْنی وَ الْمُکَذِّبینَ أُولِی النَّعْمَةِ؛ مرا با مکذبین صاحبان نعمت تنها بگذار! از نظر قرآن صاحبان نعمت گرفتار تکذیب حق می شوند و خدا را بنده نیستند؛ زیرا دارندگی یا احساس دارندگی موجب می شود که خود را گم کنند و حقیقت فقری خود را نبینند. این گونه است که به جای دیدن فقر هویتی خود، احساس کاذب استغنا و غنا در ایشان پدیدار می شود و به جای تصدیق اسلام و شریعت به تکذیب وحی و اسلامی می پردازند و به جای اطاعت به طغیان رو می آورند. این بیماری را باید با تاکید و تذکر فقر هویتی درمان کرد و اجازه نداد تا انسان گمان کنند با دارایی دروغین به غنا و استغنا رسیده است؛ بلکه غنای او به اتصال به غنای الهی حاصل شده است. به سخن دیگر، هر چه دارید از خدا دارید: وَ ما بِکُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ؛ و هر آن از نعمت دارید پس از خدا است.(نحل، آیه 53) این گونه است که شخص هم بنده خواهد بود و هم مطیع و هم اهل احتیاط و تقوای الهی. پس هرگز در برابر خدا احساس غنا و استغنا نکنیم و داشته های خود را فضل الهی بدانیم و مانند قارون و فرعون نگوییم: انّما اوتیته علی علم عندی؛ جز این نیست که هر چه دارم از علم من است.(قصص، آیه 77؛ زمر، آیه 49)


96/1/20::: 2:39 ع
نظر()