وقتی پیامی از سوی گوینده داده و یا فرستاده می شود، مردم به عنوان شنونده سه گونه واکنش از خود نشان می دهند:

1. یادگیری و بهره گیری: خوب گوش می دهند و استماع می کنند تا حقیقت پیام را دریابند و در صورت عقلانی بودن آن را می پذیرند و بدان عمل می کنند: وَإِذَا مَا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ أَیُّکُمْ زَادَتْهُ هَذِهِ إِیمَانًا فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا فَزَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَهُمْ یَسْتَبْشِرُونَ ؛ مؤمنان همان کسانى‏ اند که چون خدا یاد شود دلهایشان بترسد و چون آیات او بر آنان خوانده شود بر ایمانشان بیفزاید و بر پروردگار خود توکل مى کنند.(انفال، ایه 2) و نیز می فرماید: وَإِذَا مَا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ فَمِنْهُمْ مَنْ یَقُولُ أَیُّکُمْ زَادَتْهُ هَذِهِ إِیمَانًا فَأَمَّا الَّذِینَ آمَنُوا فَزَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَهُمْ یَسْتَبْشِرُونَ؛ و چون سوره‏ اى نازل شود از میان آنان کسى است که مى‏ گوید این [سوره] ایمان کدام یک از شما را افزود اما کسانى که ایمان آورده‏ اند بر ایمانشان مى‏ افزاید و آنان شادمانى مى کنند.(توبه، آیه 124)

2. تحقیر و اهانت : برخی گوش می دهند تا تحقیر و اهانت کنند و وقتی از مجلس بیرون می روند، می گویند: ما که نفهمیدم چه گفت ، شما چیزی فهمیدید؟! وَ مِنْهُم مَن یَسْتَمِعُ إِلَیْکَ حَتَّی إِذَا خَرَجُوا مِنْ عِندِکَ قَالُوا لِلَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مَاذَا قَالَ آنِفاً ...؛ از میان [منافقان] کسانى‏ اند که [در ظاهر] به [سخنان] تو گوش مى‏ دهند ولى چون از نزد تو بیرون مى ‏روند به دانش یافتگان مى‏ گویند هم اکنون چه گفت اینان همانانند که خدا بر دلهایشان مهر نهاده است و از هوسهاى خود پیروى کرده‏ اند (محمد، آیه 16)

3. مجادله و بحث بیهوده: برخی می آیند و گوش می دهند تا بتوانند به مجادلات بیهوده بپردازند: مِنْهُم مَن یَسْتَمِعُ إِلَیْکَ وَ جَعَلْنَا عَلَی قُلُوبِهِمْ أَکِنَّةً أَن یَفْقَهُوهُ وَ فِی آذَانِهِمْ وَقْراً وَ إِن یَرَوْا کُلَّ آیَةٍ لاَ یُؤْمِنُوا بِهَا حَتَّی إِذَا جَاءُوکَ یُجَادِلُونَکَ یَقُولُ الَّذِینَ کَفَرُوا إِنْ هذَا إِلاّ أَسَاطِیرُ الأوَّلِینَ؛  برخى از آنان به تو گوش فرا مى‏ دهند و[لى] ما بر دلهایشان پرده ‏ها افکنده‏ ایم تا آن را نفهمند و در گوشهایشان سنگینى [قرار داده‏ ایم] و اگر هر معجزه ‏اى را ببینند به آن ایمان نمى ‏آورند تا آنجا که وقتى نزد تو مى ‏آیند و با تو جدال مى کنند کسانى که کفر ورزیدند مى‏ گویند این [کتاب] چیزى جز افسانه ‏هاى پیشینیان نیست .(انعام، آیه 25)