از نظر قرآن، در دنیا چیزهایی است که زینت دنیا است و انسان به توهم و تخیل گمان می کند که زینت او است. زینت زمانی زینت انسان خواهد بود که در وجودش تغییراتی را موجب شود که آن زینت جزو ذاتی یا ذاتیات او شود. زینت عاریه ای نباشد، بلکه زینتی باشد که ملک او است.

خداوند در آیات قرآنی بیان می کند که برخی از مردم اموری را چون محبت زن و مال و فرزند زینت خود گرفته اند؛ در حالی که زینت انسان نیست. این گونه برای انسان زینت داده شده است و یک نوع تخیل و توهم برای انسان پدید آمده است.(آل عمران، آیه 14)

اصولا آن چه در دنیا است، زینت دنیا است. خداوند می فرماید: إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِینَةً لَّهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ؛ در حقیقت، ما آنچه را که بر زمین است، زیورى براى آن قرار دادیم، تا آنان را بیازماییم که کدام یک از ایشان نیکوکارترند.(کهف، آیه 7)

پس آن چه در دنیا و زندگی دنیوی است، زینت دنیا و زندگی دنیوی است نه زینت انسان. از همین روست که خداوند چارپایان به ویژه اسب و فرزند و ثروت و مانند آن ها را به عنوان زینت دنیا و یا زندگی دنیوی دانسته است که بر اساس همین آیه و آیات دیگر به عنوان ابزار فتنه و آزمون الهی به کار می رود.(نحل، آیه 8؛ کهف، آیه 46؛ قصص، آیه 60)

اما آن چه واقعا زینت انسان می شود، از نظر قرآن عبادت و آن هم در قالب سجده به خدا است. خداوند می فرماید: یَا بَنِی آدَمَ خُذُواْ زِینَتَکُمْ عِندَ کُلِّ مَسْجِدٍ ؛ ای فرزند آدم ! در نزد هر مسجدی زینت هایتان را برگیرد.(اعراف، آیه 31)

ظاهر این آیه آن است که شما جامه و زیورهای نیک را به تن کنید و خود را به آن بیارایید؛ ولی در حقیقت خداوند می فرماید آن که موجب می شود تا شما خود را به چیزی زیبا بیارایید همان سجده و عبادت در مسجد است که موجب تحول و انقلاب و صیرورت مثبت در انسان می شود و انسان را زیبا می کند؛ زیرا حتی مال و ثروت و جامه و زر و سیم اگر مورد استفاده قرار گیرد و انسان به نوعی مالک اعتباری آن شود، مالک حقیقی آن نخواهد شد. پس آن چه موجب می شود تا انسان واقعا زیبا شود همان سجده عبادتی است که انسان در مسجد انجام می دهد و این گونه خود را به زیور عبادت و سجده می آراید. خداوند به صراحت در آیه 6 سوره حجرات می فرماید: وَلَکِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَیْکُمُ الْإِیمَانَ وَزَیَّنَهُ فِی قُلُوبِکُمْ ؛ لیکن خدا ایمان را براى شما دوست‏داشتنى گردانید و آن را در دلهاى شما بیاراست . پس آن چه آرایه واقعی و زینت حقیقی بشر است همان ایمان و مانند آن است که در حقیقت انسان ظهور پیدا می کند؛ زیرا چنان که بارها گفته شده در اصطلاح قرآنی قلب همان حقیقت هویتی و وجودی انسان است.