یکی از آموزه های وحیانی قرآن، وحدت سیاسی جوامع انسانی مبتنی بر اصول انسانی – اخلاقی است که هدایت فطری الهی (طه، آیه 50) آن را می سازد و در قالب انگیزه های الهی فطری پیش می برد.

خدا درباره مفاد و محتوای نامه حضرت سلیمان نبی(ع) به ملکه سباء می فرماید: إِنَّهُ مِن سُلَیْمَانَ وَإِنَّهُ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ  أَلَّا تَعْلُوا عَلَیَّ وَأْتُونِی مُسْلِمِینَ؛ این نامه ای از سلیمان است که با بسم الله الرحمن الرحیم شروع شده و در آن آمده است: بر من عُلوّ نجویید و تسلیم من باشید.(نمل، آیات 30 و 31)

با این که در این نامه حضرت سلیمان (ع) مانند پیام حضرت موسی(ع) به فرعون مدعی ربوبیت اعلی (نازعات ، آیات 23 و 24)) نیامده است: وَأَنْ لَا تَعْلُوا عَلَى اللَّهِ إِنِّی آتِیکُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِینٍ ؛ و بر خدا برترى مجویید که من براى شما حجتى آشکار آورده‏ ام(دخان، آیه 19)؛ ولی این نیز به یک معنا دعوت به توحید عقیدتی است؛ زیرا حضرت سلیمان(ع) خواهان آن است که دولت ها و حکومت های پیرامونی از نظر سیاسی، مطیع دولت مرکزی باشند؛ اما در باطن آن نیز دعوت به توحید عقیدتی است؛ زیرا اطاعت از دولت مرکزی بر اساس وحدت در روش و مقصود خواهد بود؛ که مقتضی توحید عقیدتی است که عقیده دولت مرکزی را تشکیل می دهد؛ به ویژه آن که علت نامه نگاری حضرت(ع) آگاهی از عقیده باطل خورشیدپرستی بود که بر دولت و ملت یمن و ملکه سباء حاکم بود.(نمل، آیات 23 و24)

بر اساس گزارش قرآنی، حضرت(ع) با برهان روشن اقتدار سیاسی دولت مرکزی را به نمایش می گذارد و هم چنین عقیده باطل خورشید پرستی را باطل می سازد و با نمایش آبگینه توهم ربوبیت خورشید را باطل می نماید؛ از همین رو، می بایست گفت که آن(ع) به ظاهر خواهان توحید سیاسی و در باطن خواهان توحید عقیدتی و سیاسی است. بنابراین دعوت به اسلام به هر دو معنای تسلیم حکومت مرکزی و تسلیم توحید به شکل دلایل قاطع و برهانی انجام می شود و ملکه سباء نیز بر اساس مشاهدات و معلومات غیر قابل انکار به هر دو معنا اعلام اسلام و تسلیم می کند.(نمل، آیات 38 تا 44)

به هر حال، از نظر آموزه های وحیانی قرآن، توحید و تمرکز سیاسی در سایه ولایت الهی و توحید عقیدتی از مهم ترین مقاصد حاکمیت سیاسی – اجتماعی اسلام در طول تاریخ بوده و خواهد بود. از همین روست که براساس وعده الهی در زبور داود(ع)، مسلمانان جهان از همه شرایع اسلامی، در طول تاریخ در انتظار وحدت سیاسی – عقیدتی مبتنی بر توحید و حاکمیت صالحان الهی بر جهان در قالب حکومت ولایی الهی هستند.(انبیاء، آیه 105؛ نور، آیه 55)