از نظر قرآن، منافقان دوستان شیطان و مستکبران شیطانی هستند و با آنان همراه و همدل و همکار هستند.

علت گرایش این دسته از افراد به دشمنان و دوستی با آنان را می بایست در نفاق اعتقادی و فسق رفتاری آنان جست. خدا این دسته از مردمان را انسان هایی معرفی می کند که نامه اعمال خودشان را با سیاه نویسی پر کرده و جایی خالی نگذاشته اند؛ از همین روست که هیچ تاثیری از انذار و عدم انذار نمی گیرند؛ زیرا برایشان دیگر فرقی نمی کند؛ زیرا جای خالی سفیدی نیست تا انذاری بشنوند و از آن بهره گیرند.(یس، آیه 10) خدا وقتی به نامه اعمال ایشان می نگرد که دیگر جای خالی نیست، آن را «مختوم» کرده و مهر بر آن می نهد تا دیگر قابل بازگشایی نباشد.(بقره، آیات 7 تا 10)

این گروه از افراد به ظاهر امت اسلامی که حتی در نهادهای رسمی به عنوان مسئولان و کارگزاران نظام اسلامی نفوذ و رخنه کرده اند، در خدمت دشمنان و مستکبران ظالم جهانی هستند.

آنان از نظر سیاسی بیمار دل هستند؛ زیرا از نظر اعتقادی و رفتاری گرفتار نفاق و فسق هستند. آنان گرایش شگفتی به دشمنان دارند و دوست دارند به سرعت به آنان بپیوندند و تابعیت سیاسی آنان را نیز به دست بیاورند؛ یعنی دو تابعیتی هستند؛ هر چند که سوگند می خورند که از اهل امت اسلام هستند(مائده، آیه 53)، ولی مومنان نمی بایست فریب این سوگندها و قسم های آنان را بخورند؛ زیرا خدا درباره آنان می فرماید: فَتَرَى الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ یُسَارِعُونَ فِیهِمْ یَقُولُونَ نَخْشَى أَنْ تُصِیبَنَا دَائِرَةٌ فَعَسَى اللَّهُ أَنْ یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَیُصْبِحُوا عَلَى مَا أَسَرُّوا فِی أَنْفُسِهِمْ نَادِمِینَ ؛ مى ‏بینى کسانى که در دلهایشان بیمارى است در دوستى با دشمنان شتاب مى ‏ورزند. آنان مى‏ گویند: مى‏ ترسیم به ما حادثه ناگوارى برسد؛ پس امید است‏ خدا از جانب خود فتح منظور یا امر دیگرى را پیش آورد تا در نتیجه آنان از آنچه در دل خود نهفته داشته‏ اند، پشیمان گردند. (مائده، آیه 52)

پس از نظر قرآن، این بیماردلان اصولا تابعیت حقیقی آنان همان تابعیت سیاسی و اعتقادی و رفتاری دشمنان است؛ آنان می ترسند که اگر با دشمنان نباشند، ممکن است که روزی آنان بر کشور و منطقه مسلط شوند و گرفتار گردشی مشکلات از سوی آنان شوند؛ از همین روست که برای پیشگیری از قبل با دشمنان می بندند تا اگر سلطه آنان اتفاق افتد از آسیب در امان مانند؛ در حالی که نمی دانند که خدا امید است که مومنان را پیروز کند یا کاری کند که زمینه پشیمانی منافقان فراهم آید.

پس منافقان بیماردل با آمریکا و اسرائیل ارتباط گیری می کنند که در آینده از آسیب در امان مانند و مشکلات و مصیبت هایی از سوی دشمنان به آنان نرسد. همین توهم غلبه موجب می شود که به امت اسلام خیانت می کنند و مخفیانه فعالیت های خرابکاری و جاسوسی و مانند آن انجام می دهند تا دشمنان را نسبت به خود، خوش گمان کنند. امروز در ایران اسلامی نیز ما گرفتار چنین نفوذی ها و منافقانی هستیم که در مقام مسئولیت در حال فعالیت به نفع دشمنان هستند و هر چه رهبری به گوش آنان بخواند گویی یاسین خواندن به گوش خر باشد که هیچ تاثیری در قلوب مختوم و مهر شده آنان به جا نمی گذارد و آنان همان راه خیانت را در پیش می گیرند و به پیش می روند.