از نظر آموزه های وحیانی قرآن، هر ستاره ای برای خود «راه» خاص دارد که در آن حرکت می کند. این راه های اختصاصی بسیار منظم و استوار است به طوری که خروج از آن برای ستارگان امکان پذیر نیست.

در آیات قرآنی گاه از آن به «فلک» یاد می شود که ستاره در آن به شکل «شناور و سباحه» هم چون کشتی (یس، آیات 40 و 41) در حرکت است؛ چنان که خدا می فرماید: وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ کُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ ؛ و اوست آن کسى که شب و روز و خورشید و ماه را پدید آورده است؛ هر کدام از این دو در مدارى معین شناورند. (انبیاء، آیه 33)

در جایی دیگر نیز می فرماید: لَا الشَّمْسُ یَنْبَغِی لَهَا أَنْ تُدْرِکَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّیْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَکُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ؛ نه خورشید را سزد که به ماه رسد و نه شب بر روز پیشى جوید و هر کدام در سپهرى شناورند. (یس، آیه 40)

از نظر قرآن، حرکت ماه و خورشید در «فلک» و مدار خودشان موجب می شود تا شب و روز نیز همانند ماه و خورشید از یک نظم ریاضی و منطقی برخوردار باشند.

البته گاه سخن از «حبک» به جای «فلک» است. خدا می فرماید: وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُکِ ؛ و سوگند به آسمان که دارنده «حبک».(ذاریات، آیه 7)

واژه «حُبک» جمع از «حباک» به معنای خطوط منظم استوار و زیبا  آمده است که از باد در شنزار ایجاد می شود. پس به خطوط منظم در آب ساکن در هنگام پرتاب سنگ که استوار و پایدار نیست، حبک گفته نمی شود، بلکه موج می نامند. البته در فرهنگ عربی، به «شکن شکن» مو، آغل ساخته شده با نی ها به شکل خطوط منظم و  پارچه بافته شده با نظم کامل و خطوط مشخص و روشن نیز «حباک» گفته می شود.

به هر حال از عناصر اصلی که موجب می شود تا به «حباک» گفته شود، نظم خطوط و استوار و استحکام آن است؛ یعنی هر خطوطی که افزون بر نظم و زیبایی دارای استواری باشد، حباک است.

از نظر قرآن، آسمان دارای راه های استوار و منظم و زیبایی است که هر ستاره ای در آن همانند شناگر ماهر حرکت می کند بدون آن که از آن خطوط خارج شود. این همه بیانگر استواری آسمان و نظم دقیق آن است که جلوی برخورد ستارگان را از هم می گیرد.

البته «حبک» آسمان بر اساس این تفسیر، غیر از «طرایق» آسمان است که خدا در قرآن از هفت طریق سخن به میان آورده است و فرموده است: وَلَقَدْ خَلَقْنَا فَوْقَکُمْ سَبْعَ طَرَائِقَ؛ به تحقیق فوق شما هفت راه قراردادیم(مومنون، آیه 17)؛ زیرا حبک راه های مداری ستارگان است، در حالی که طریق غیر از آن است.

پس براساس آموزه های وحیانی قرآن، «حبک» راه های مداری ستارگان است؛ در حالی که «هفت طریقه» در آسمان برای امور دیگر است.