واژه مصیبت در فارسی به معنی بلا و گرفتاری مانند مرگ و جنگ به کار می‌رود.

این واژه در زبان عربی از واژه صوب گرفته شده‌است. اصاب در عربی به معنی برخورد و رسیدن به چیزی است. اصابت در فارسی به همین معنی به کار رفته است.

در فرهنگ قرآنی مصیبت شامل هر چیزی است که به انسان اصابت می کند و می رسد. از این رو شامل خیر و شر می شود. این مطلب را می توان از آیات 22 و 23 سوره حدید به دست آورد؛ زیرا خدا می فرماید : مَا أَصَابَ مِن مُّصِیبَةٍ فِی الْأَرْضِ وَلَا فِی أَنفُسِکُمْ إِلَّا فِی کِتَابٍ مِّن قَبْلِ أَن نَّبْرَأَهَا إِنَّ ذَ?لِکَ عَلَى اللَّهِ یَسِیرٌ.

لِّکَیْلَا تَأْسَوْا عَلَى? مَا فَاتَکُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاکُمْ وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتَالٍ فَخُورٍ؛ هیچ مصیبت در زمین و در وجودتان به شما نمی رسد، مگر پیش از آنکه آن را به وجود آوردیم در کتابی [ چون لوح محفوظ ] ثبت است ، بی تردید این [ تقدیر حوادث و فرمان قطعی به پدید آمدنش ] بر خدا آسان است.

تا بر آنچه از دست شما رفت ، تأسف نخورید ، و بر آنچه به شما عطا کرده است ، شادمان و دلخوش نشوید ، و خدا هیچ خیال باف گردنکش خودستا را [ که به نعمت ها مغرور شده است ] دوست ندارد.

در این آیات مصیبت شامل گرفته ها و داده های الهی شده است. بنابراین مصیبت تنها بدبختی و شرور نیست بلکه شامل خیرات و نعمت های نیز می شود.