سفارش تبلیغ
صبا ویژن
نزدیک است که حکیم، پیامبر گردد . [پیامبر خدا صلی الله علیه و آله]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :294
بازدید دیروز :283
کل بازدید :2031409
تعداد کل یاداشته ها : 1984
103/1/9
7:55 ع
مشخصات مدیروبلاگ
 
خلیل منصوری[174]
http://www.samamos.com/?page_id=2

خبر مایه
پیوند دوستان
 
فصل انتظار اهالی بصیرت هزار دستان سرباز ولایت رایحه ی انتظار اقلیم شناسی دربرنامه ریزی محیطی .:: مرکز بهترین ها ::. نگارستان خیال جریان شناسی سیاسی - محمد علی لیالی نگاهی نو به مشاوره پلاک آسمانی،دل نوشته شهدا،اهل بیت ،و ... حمایت مردمی دکتر احمدی نژاد آقاشیر کلّنا عبّاسُکِ یا زَینب صراط مستقیم هم رنگــــ ِ خـــیـــآل جبهه مقاومت وبیداری اسلامی کالبد شکافی جون مرغ تا ذهن آدمیزاد ! تکنولوژی کامپیوتر وبلاگ منتظران سارا احمدی بوی سیب BOUYE SIB رمز موفقیت محقق دانشگاه سرزمین رویا وبلاگ تخصصی فیزیک پاک دیده آدمک ها ✘ Heart Blaugrana به نام وجود باوجودی ... سرباز حریم ولایت دهکده کوچک ما از قرآن بپرس کنیز مادر هرچه می خواهد دل تنگت بگو •.ღ♥ فرشتــ ـــ ـه تنهــ ــ ــایی ♥ღ.• پیامبر اعظم(ص) عطاری عطار آبدارچی ستاد پاسخگویی به مسایل دینی وبلاگ شخصی امین نورا چوبک نقد مَلَس پوست کلف دل نوشت 14 معصوم وقایع ESPERANCE55 قدرت شیطان دنیای امروز ما تا ریشه هست، جوانه باید زد... آواز یزدان خلوت تنهایی کتاب شناسی تخصصی اس ام اس عاشقانه طرحی نو برای اتحاد ایرانیان سراسر گیتی در گوشی با خدا **** نـو ر و ز***** اس ام اس سرکاری و خنده دار و طنز دنیا به روایت یوسف جاده خدا خام بدم ایلیا حرفای خودمونی من بازی بزرگان کویر مسجد و کلیسا - mosque&church دنیای ماشین ها بچه دانشجو ! پژواک سکوت گنجهای معنوی دنیای موبایل منطقه‏ ممنوعه طلبه علوم دینی مسافر رویایی انواع بازی و برنامه ی موبایل دانشجو خبر ورزشی جدید گیاهان دارویی بانوی بهشتی دو عالم سلام

بسیاری از افراد از زندگی لذتی نمی برند؛ زیرا با زندگی و احوالات مختلف و متنوع آن ارتباط و پیوندی برقرار نمی کنند و سازواری میان شخص با اوضاع ایجاد نمی شود. انسان زمانی از چیزی لذت می برد که با آن ارتباط از نوع سنخیت ایجاد کرده باشد. این سنخیت و سازواری است که محیط را آرامش بخش و زندگی را لذت بخش می کند و از اضطراب می رهاند و خستگی را برطرف می کند و از همه لحظات آن لذت می برد.

البته باید توجه داشت که سنخیت و سازواری در همه احوالات نسبت به همه چیز نمی تواند پدید آید؛ زیرا گاه چنین ظرفیتی در فرد و شخص نیست یا اگر باشد در همه احوال نیست. به عنوان نمونه کودک هیچ گونه سخنیتی با لهو یا تکاثر یا تفاخر ندارد؛ زیرا در مرحله لعب و بازی است. او از بازی و لعب لذت می برد. بنابراین، اگر در محیطی قرار گیرد که خالی از بازی و بستر آن است، از آن محیط لذتی نمی برد و خسته می شود. از این روست که کودکان در جایی مثل مسجد و دعا خسته می شوند و نباید آنان را به مدت طولانی در جایی قرار داد که امکان بازی و بازیگوشی برای او فراهم نیست. هم چنین نوجوان گرایش به محیطی دارد که بتواند از این شاخ به آن شاخ بپرد و منتقل شود هر چند که هدفی مشخص برای آن تعریف نشده باشد؛ زیرا لهو فراتر از لعب فرصتی را به نوجوان می دهد تا تجربیات گوناگونی داشته باشد. جوان نیز به تفاخر مشغول می شود و گرایش به چنین محیط هایی دارد که بتواند فخرفروشی کند و خودنمایی داشته باشد. در حالی که میانسالان و پیران دلمشغولی تکاثر اموال دارند.(حدید، آیه 20) پس هر یک از این گروه های سنی از چیزی و نسبت به محیطی گرایش داشته و احساس مناسخت داشته و از بودن در آن محیط لذت می برند و خسته نمی شوند.

البته باید توجه داشت که گاه اصولا نمی توان ظرفیتی برای مناسخت با برخی از چیزها یا محیط ها برای برخی قایل شد؛ مثلا کودک هیچ مناسختی با عشق و شهوت جنسی ندارد و از آن لذتی نمی برد.

از نظر قرآن، انسان در هر محیطی قرار گرفت اگر بتواند جنبه وجه الله را مد نظر قرار دهد، می تواند از آن چیز بهترین استفاده را برده و نوعی اتصال خستگی ناپذیر را برای خود رقم بزند. انسان های عارف تلاش می کنند تا چنین ارتباطی را با محیط های پیرامونی ایجاد کنند. آنان در هر محیطی قرار می گیرند به جنبه «یلی الخلقی» آن توجهی ندارند؛ بلکه به جنبه «یلی الربی» آن توجه پیدا می کنند و از این اتصال و ارتباط و مناسخت با محیط لذت می برند؛ زیرا بر این باورند: وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ فَأَیْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِیمٌ؛ مشرق و مغرب از آن خداست پس به هر سو رو کنید آنجا روى به خدا وجه الله ا ست. آرى خدا واسع و  علیم است.(بقره، آیه 115)

اصولا عارف وقتی به چیزی متصل می شود و با آن هم سنخ می گردد، به همه هستی متصل شده است؛ زیرا همه هستی بازتابی از نور الله است.(نور، آیه 35) پس در هر اتصالی به هر چیزی از باب مناسخت با وجه الله متصل می شوند. بنابراین، نه تنها خسته نمی شوند بلکه لذت نهایی را از هر چیزی می برند.

انسان عادی نیز باید این گونه باشد و بتواند نوعی مناسخت را با محیط پیرامون و هرچیزی ایجاد کند و این گونه با آن چیز پیوندی اتصالی یافته و از این اتصال بهره مند شود. یکی شدن با محیط و چیزها باید در دستور کار قرار گیرد. این گونه است که در کنار دریا، دریایی می شود و در کوهستان با کوه یکی می شود و با هوا و باد یکی و با نور پیوند می خورد و این گونه است که هر جا می رود نه تنها وجه الله را می بیند، بلکه مدرک وجه الله می شود و با وجه الله پیوند خورده و متصل می شود. پس به دریا می رود دریا می شود و به صحرا می رود صحرایی می شود و به کوه و در و دشت ، کوهی و دری و دشتی می شود و احساس یگانگی بلکه یکتایی به او دست می دهد؛ زیرا در این حالت است که وحدت وجود و وحدت موجود را در می یابد و با تمام وجودش درک و احساس می کند. این گونه است که فانی در مظهر فعلی خدا می شود و باقی به چنین بقایی. این سخنیت و همانندی و یگانگی و یکتایی با هر چیز او را به کنه آنان می رساند و احساس لذت می کند؛ چرا که جنبه «یلی الخلقی» و نواقص و شرور را از آن چیز و خودش حذف کرده است و جز خیر مطلق چیزی نمی یابد و احساس نمی کند.